تدوين نُرم‌هاي عوامل آمادگي جسماني براي زنان سنين 18-60 سالۀ شهر اصفهان

اهداف: اين پژوهش با هدف تدوين نُرم­هاي عوامل آمادگي جسماني براي زنان سنين 18-60 سالۀ شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي بود. تعداد 372 نفر از زنان با ميانگين سن 12.64 ± 39.48 سال، قد 6.66 ± 159.14 سانتي­متر، شاخص تودۀ بدن 4.27 ± 26.71 كيلوگرم/ مترمربع، و وزن 10.19 ± 67.44 كيلوگرم، نمونۀ آماري پژوهش را تشكيل دادند كه به شكل تصادفي در طبقات سني مختلف تقسيم شدند. از آزمون­هاي دويدن/ راه‌رفتن راكپورت براي اندازه­گيري استقامت قلبي-عروقي، شناي روي زمين تعديل‌شده براي سنجش استقامت عضلات كمربند شانه­اي، آزمون دراز و نشست براي سنجش استقامت عضلات ناحيۀ شكم، نيروسنج دستي براي سنجش قدرت عضلات مچ دستي، آزمون بشين ­و ­برس براي تعيين انعطاف ناحيۀ كمري و عضلات همسترينگ، چين پوستي سه‌ناحيه­اي و معادلۀ جكسون و پولاك براي تخمين درصد چربي بدن استفاده شد. از آمار توصيفي، معادلۀ Z و محاسبۀ نقاط درصدي، به‌تفكيك آزمون­هاي مختلف آمادگي جسماني نُرم­ تهيه شد. يافته­ها: نتايج نشان داد كه ميانگين استقامت قلبي-عروقي آزمودني­ها (9.42 ± 38.34 ميلي‌ليتر/كيلوگرم/دقيقه)، درصد چربي (6.78 ± 30.30)، قدرت مچ دست راست (6.74 ± 21.27 كيلوگرم)، قدرت مچ دست چپ(5.98 ± 20.10)، استقامت عضلاني ناحيۀ شكم (تعداد 13.48± 13.74 دراز­ و­ نشست)، انعطاف بدني (7.66 ± 30.45 سانتي­متر)، استقامت عضلاني ناحيۀ كمربند شانه­اي (تعداد 7.75 ± 6.87 شناي سوئدي اصلاح‌شده) بود. نتيجه گيري: در مقايسۀ ميانگين و نُرم‌هاي افراد هم‌سال كشورهاي ديگر در متغيرهاي استقامت قلبي-عروقي، استقامت ناحيۀ شكمي، درصد چربي بدن، شناي سوئدي و انعطاف بدني، آزمودني ها در وضعيت مطلوب بودند و در متغير قدرت مچ دستي و WHR در وضعيت ضعيف قرار داشتند. به‌طوركلي، وضعيت آمادگي جسماني و ميزان فعاليت ورزشي منظم آزمودني­ها در حد بهينه نبود.