مقايسۀ تطبيقي ميزان درآمدزايي توليد گياهان دارويي نسبت به ساير توليدات زراعي در روستاهاي شهرستان كلات

كشت گياهان دارويي از ديرباز جايگاه ويژه‌اي در نظام‌هاي سنتي كشاورزي ايران داشته و نقش مهمي درتنوع اقتصادي روستاييان دارد و فعاليت زراعي موجب افزايش درآمد، كاهش بيكاري و به تبع آن كاهش فقر روستاييان شده است. با كاشت گياهان دارويي مي‌توان از طريق برنامه‌ريزي مدون، ضمن توسعه اقتصادي و تأمين نياز صنايع داخلي و كسب درآمد ارزي درخور توجه، به شكوفايي و توسعه پايدار كشور كمك كرد. اين مطالعه با هدف مقايسه تطبيقي ميزان درآمدزايي توليد گياهان دارويي در مقايسه با ساير محصولات زراعي در روستاهاي شهرستان كلات، انجام شد و به دنبال آن است تا از اين طريق انگيزه‌هاي مهاجرتي روستاييان كاهش يابد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردي است و از حيث روش توصيفي- تحليلي محسوب مي‌شود. جمع‌آوري اطلاعات از طريق شيوه‌هاي اسنادي و ميداني انجام شد. در مطالعه موردي مربوط به كشت گياهان دارويي منطقه از روش پيمايشي استفاده شد. جامعه نمونه پژوهش روستاهايي بودند كه توليد گياهان دارويي در آن‌ها انجام مي‌شد.  يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد، توليد گياهان دارويي 50.1 درصد كل درآمد بخش كشاورزي را در منطقه موردمطالعه تشكيل مي‌دهد. همچنين كاشت هر هكتار گياهان دارويي در مقايسه با ساير محصولات زراعي، به‌طور ميانگين 523.6 درصد درآمدزايي بيشتر ايجاد مي‌كند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، درآمدزايي هر هكتار از توليد گياه دارويي بيش از پنج برابر ساير محصولات زراعي است كه در صورت توجه بيشتر به اين فعاليت مي‌توان درآمد و سطح رفاه روستاييان را افزايش و انگيزه‌هاي مهاجرتي آنان را كاهش داد.