مقايسه شاخص‌‌هاي پوشش گياهي و مانگرو در تهيه نقشه جنگل‌‌هاي مانگرو روي تصاوير سنتينل2 مبتني‌بر سامانه Google Earth Engine

تهيه نقشه جنگل‌هاي مانگرو، نيازمند دسترسي به شاخص‌‌هاي كارآمدي است كه مانگروها را از پديده‌‌هاي ديگر روي تصاوير سنجش از دور شناسايي كنند. امروزه، مجموعه‌‌اي متنوع از شاخص‌‌هاي پوشش گياهي و مانگرو در دسترس است كه ارزيابي مقايسه‌‌اي كارايي آن‌ها، ضروري به‌نظر مي‌‌رسد. پژوهش پيش‌رو با هدف مقايسه كارايي شش شاخص پوشش گياهي و هفت شاخص مانگرو مختص استفاده روي تصاوير سنتينل2 در خليج نايبند (استان بوشهر)، سيريك (استان هرمزگان) و خليج گواتر (استان سيستان ‌‌و بلوچستان) انجام شد تا روشي كارآمد در نقشه‌برداري از مانگروها در سامانه محاسبه ابري Google Earth Engine (GEE) به‌دست آيد. تصاوير شاخص‌‌ها با استفاده از الگوريتم ماشين بردار پشتيبان طبقه‌بندي شدند. نقشه مانگروها علاوه‌بر معيارهاي متداول صحت‌سنجي، با استفاده از سطح زير منحني (AUC) مشخصه نسبي عملكرد (ROC) نيز ارزيابي شدند. نتايج نشان داد كه شاخص‌‌هاي مانگرو، عملكرد بهتري نسبت به شاخص‌‌هاي پوشش گياهي در نقشه‌برداري جنگل‌‌هاي مانگرو داشتند. از بين شاخص‌‌هاي پوشش گياهي، بيشترين AUC (0.91 تا 0.92) متعلق به MCARI (Modified Chlorophyll Absorption in Reflectance Index) بود، درحالي‌كه بين شاخص‌‌هاي مانگرو، بيشينه AUC (0.93 تا 0.95) در MFI (Mangrove Forest Index) مشاهده شد. به‌طوركلي، نتايج اين پژوهش نشان داد كه كاربرد MFI روي تصاوير سنتينل2 در سامانه GEE، كارايي مناسبي براي نقشه‌‌برداري از جنگل‌‌هاي مانگرو در مناطق مورد پژوهش‌ دارد.