استراتژي كسب‏ وكار ديجيتال براي ورود به بازارهاي بين المللي مبتني بر پارادايم رايانش ابري

توسعۀ اقتصاد ديجيتال به‌طور فزاينده‌اي، بازارها و شرايط را براي تأمين‌كنندگان، مشتريان، مديران و كارآفرينان متحوّل ساخته است و رقابت در محيط‌ هاي كسب‏وكار ديجيتال با رويكرد ايستا و سنتي امكان‏پذير نيست. عدم اطمينان و پويايي در محيط‏هاي جديد به‌ويژه در بازارهاي بين‏المللي نيازمند افزايش چابكي و انعطاف‌پذيري در استراتژي‌هاي كسب‏وكار است. هدف پژوهش حاضر، شناسايي ابعاد و شاخص هاي استراتژي كسب‏ وكار ديجيتال براي ورود به بازارهاي بين‏الملل مبتني بر پارادايم رايانش ابري است. اين پژوهش، نوعي پژوهش آميختۀ اكتشافي، شامل دو بخش كيفي (تحليل محتواي اسنادي) و كيفي-كمي (‏‏مدل‏سازي ساختاري- تفسيري) است. در بخش كيفي پس از بررسي 549 پيكرۀ آماري مربوط به حوزۀ ديجيتال و استراتژي‏هاي ورود به بازارهاي بين‏الملل‏، 17 شاخص مربوط به استراتژي كسب‏وكار ديجيتال و 4 بُعد (معماري ديجيتال، پويايي ‏كسب‏وكار، مدل كسب‏وكار ديجيتال و مديريت اطلاعات) از روش تحليل محتواي اسنادي استخراج و كدگذاري شد. سپس با استفاده از روش تحليلي ‏مدل‏سازي ساختاري تفسيري از 15 خبره (متخصص در حوزۀ ديجيتال، بازاريابي و رايانش ابري) با روش نمونه‌گيري گلوله برفي براي تعيين روابط ميان ابعاد و مؤلفه‌هاي استراتژي كسب‏وكار ديجيتال استفاده شد. نتايج پژوهش نشان‌دهندۀ نحوۀ ارتباط و تعامل ميان مؤلفه‌ها و ابعاد استراتژي كسب‏وكار ديجيتال است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد در ميان عوامل تعيين‌شده، حوزه استراتژي كسب‌وكار ديجيتال، مقياس‌پذيري استراتژي كسب‌وكار ديجيتال، سرعت استراتژي كسب‌وكار ديجيتال و منابع استراتژي كسب‌وكار ديجيتال به‌عنوان عوامل زيربنايي در استراتژي كسب‌وكار ديجيتال موردتوجه قرار گرفتند و پيشنهادهايي درزمينۀ بهبود اين ابعاد در شركت‌هاي فعال در بازار بين ‏المللي ارائه شد.