مديريت ريسك لجستيك طرف سوم (PL3) به كمك نقشه شناختي فازي (FCM)، خانه كيفيت (HOQ) و برنامه ريزي رياضي چندهدفه

با توجه به ضرورت برون‏سپاري لجستيك در صنعت نفت، گاز و پتروشيمي و همراه بودن آن با ريسك‏هاي گوناگون، اين تحقيق با دو هدف كلي شناسايي ريسك‏هاي برون‏سپاري و ارائه راهكارهاي مناسب مديريت ريسك صورت گرفت. در بخش اول تحقيق، ريسك‏هاي برون‏سپاري لجستيك به شركت‏هاي طرف سوم شناسايي گرديد و در هفت دسته ريسك‏هاي استراتژيك، مالي، عملياتي، ريسك‏هاي مرتبط با طراحي، ريسك‏هاي مرتبط با كيفيت، ريسك‏هاي اقتصادي، تغيير در سياست‏ها و تركيب دولت تقسيم شدند. ابزارهاي اصلي گردآوري داده ها در اين پژوهش، پرسشنامه و مصاحبه بودند. به منظور تحليل داده ها، با استفاده از نقشه شناختي فازي به تحليل ريسك‏ها و تعيين اوزان نسبي ريسك ها مبتني بر شاخص محوريت و مركزيت پرداخته شد و در قسمت بعدي پژوهش، با استفاده از رويكرد تركيبي خانه گسترش كيفيت و مدلسازي چند هدفه راهكارهاي مهم جهت مديريت ريسك‏هاي برون‏سپاري انتخاب گرديد. نتايج پژوهش، نشان مي دهد بين ريسك‏هاي شناسايي‏شده، ريسك عدم پاسخگويي به نيازهاي مشتريان داراي بيشترين اهميت است، و ريسك‏ اختلال در عمليات و از دست دادن كنترل بر عمليات لجستيك در رتبه‏هاي دوم و سوم اهميت قرار مي‏گيرند. راهكارهاي لازم جهت مديريت ريسك‏هاي برون‏سپاري به سه دسته استراتژي‏هاي پيشگيرانه، فرآيندي و انعطاف‏پذيري تقسيم شده و بر اساس ريسك هاي مختلف اين استراتژي ها مورد بحث قرار گرفتند.