تحليل فعاليت‌هاي افزايش‌دهنده هيجانات مثبت مردان و زنان در دوره قرنطينه (به‌دليل همه‌گيري بيماري ناشي از وجود ويروس كرونا) با توجه به نيازهاي پنج‌گانه ويليام گلاسر

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تحليل فعاليت‌هاي افزايش‌دهنده هيجانات مثبت مردان و زنان در دوره قرنطينه (به‌دليل همه‌گيري بيماري ناشي از وجود ويروس كرونا) با توجه به نيازهاي پنج‌گانه ويليام گلاسر بود. روش: روش تحقيق در اين مطالعه تركيبى (كيفى و كمى) بود كه در آن داده‌هاي كمي نقش تكميلي براي داده‌هاي كيفي داشتند. جامعه مورد پژوهش در اين مطالعه افرادي بودند كه در دوران همه‌گيري ويروس كرونا سبك زندگي قرنطينه را برگزيدند. روش نمونه‌گيري در پژوهش حاضر از نوع نمونه‌گيري مبتني بر هدف و حجم نمونه 474 نفر (309 زن و 165 مرد) بود. در بخش كيفى داده‌ها با استفاده از روش تحليل محتوا مقوله‌بندي و كدگذاري گرديد. در بخش كمي براي توصيف داده‌ها از نرم‌افزار spss-21 استفاده شد و نتايج بر اساس نظريه نيازهاي پنج‌گانه گلاسر كدگذاري و تحليل شدند. يافته‌ها: بر اساس نتايج تحقيق حاضر 63 فعاليت استخراج شدند كه در ميان افراد در زمان قرنطينه شيوع بيشتري داشتند؛ افراد از طريق اين فعاليت‌ها مي‌توانستند تمام نيازهاي خود را برطرف كرده و از اين طريق موجب ايجاد هيجانات مثبت در خود شوند. تحليل استنباطي يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه، در همه فعاليت‌هاي انجام شده در سطوح نياز به بقا، عشق و آزادي بين زنان و مردان تفاوت معني‌دار وجود داشت و در ميان تمامي نيازها، در نياز به قدرت و آزادي بين گروه‌هاي سني مورد مطالعه تفاوت معناداري وجود داشت. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر مي توان پيشنهاد نمود كه افراد مي بايست ضمن رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي روزانه فعاليت‌هايي انجام دهند كه برطرف‌كننده نياز‌هاي پنجگانه شان باشد و از اين طريق به هيجانات مثبت دست پيدا كرده و از هيجانات منفي جلوگيري كنند.