آسيب‌‌شناسي برنامۀ درسي رشتۀ «آموزش زبان عربي» مطالعۀ موردي: دانشگاه فرهنگيان

برنامه‌ريزان آموزشي همواره به‌دنبال‌‌ بازنگري محتواي برنامه‌هاي درسي‌اند. برنامۀ درسي «آموزش زبان عربي» سال 1395 توسط دانشگاه فرهنگيان بازنگري و جاي‌گزين برنامۀ درسي «دبيري زبان و ادبيات عربي» شد. نظر به تأثيري كه برنامۀ درسي در ارتقاي سطح دانش، مهارت، و نگرش دانشجومعلمان دارد، بررسي آن ضروري است. ازاين‌رو، پژوهش حاضر به‌دنبال‌‌ آن است كه به آسيب‌‌شناسي برنامۀ درسي اين رشته بپردازد. اطلاعات پژوهش، با مطالعات اسنادي و با بهره‌‌گيري از روش كمّي و توصيفي و با استفاده از ابزار پرسش‌نامۀ محقق‌‌ساخته در جامعۀ آماري متشكل از استادان دانشگاه فرهنگيان استان تهران، به‌صورت هدف‌مند و كل‌‌شمار حاصل شد. نتايج نشان مي‌‌دهد كه مهم‌ترين تغييرات كمّي، كاهش سهم واحدهاي تخصصي از 93 به 54 واحد و افزايش سهم دروس تربيتي بوده است. كاهش چشم‌گير واحدهاي متون و تاريخ از 46 به هشت واحد، و كاهش واحد مهارت‌‌هاي زباني از 36 به بيست واحد ازجمله نقاط ضعف كمّي برنامۀ جديد است. افزايش واحدهاي كارورزي از چهار واحد در دو ترم به هشت واحد در چهار ترم و تعريف دروس موضوعي ـ تربيتي و كارنماي معلمي از نقاط قوت اين برنامه ارزيابي مي‌‌شود.