تاثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر سلامت رواني، شادكامي و امنيت رواني زنان

زمينه و هدف: زنان به‌عنوان نيمي از منابع انساني در جوامع عامل مؤثري در پيشبرد اهداف جامعه و خانواده مي‌باشند. مطالعات نشان مي‌دهند زنان بيش از مردان در معرض فقر و تبعيض قرار دارند. حال زنان بي‌سرپرست خانوار به واسطه مسؤوليت بيش از حد، عدم آشنايي با برخي از مهارت‌هاي اجتماعي، عدم دسترسي به منابع و در نتيجه كيفيت زندگي پايين و نيز با از دست دادن شبكه روابط و مسئوليت افراد تحت تكفل در معرض انواع آسيب‌هاي اجتماعي و رواني قرار دارند لذا پژوهش حاضر با هدف شناسايي اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر (ACT) بر سلامت رواني، شادكامي و امنيت رواني زنان انجام پذيرفت. روش: طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري زنان تحت پوشش كميته امداد امام خميني(ره) شهر سنندج در سال 1400 مي‌باشند كه از اين جامعه، تعداد 30 نفر به صورت نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شده و مورد بررسي قرار گرفتند. به طوري كه تعداد 30 نفر از زنان به صورت تصادفي در 2 گروه، آزمايش(15 نفر) و كنترل‌(15نفر) قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه امنيت رواني اجتماعي مزلو(1992)، شادكامي آرحيل و لو(1990) و سلامت رواني گلدبرگ(2008) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش آماري تحليل كوواريانس انجام گرفت. يافته: نتايج پژوهش نشان داد؛ درمان پذيرش و تعهد بر امنيت رواني اجتماعي، شادكامي و سلامت رواني زنان تأثير دارد و باعث افزايش امنيت رواني اجتماعي و شادكامي و كاهش سلامت رواني در زنان بي‌سرپرست مي‌شود(نمره پايين‌تر نشان دهنده سلامت رواني بالاتر است).