بررسي تاثير خشونت خانگي عليه زنان بر ميزان آسيب پذيري اجتماعي، مشكلات روانشناختي و افسردگي زنان حاشيه نشين شهر كرمانشاه

زمينه و هدف: خشونت خانگي به هر شكلي از خشونت توسط همسر يا ساير اعضاي خانواده صرف نظر از اينكه كجا اتفاق افتاده باشد اطلاق مي‌شود. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير خشونت خانگي عليه زنان بر ميزان آسيب پذيري اجتماعي، مشكلات روانشناختي و افسردگي زنان حاشيه نشين شهر كرمانشاه انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نوع روش اجرا همبستگي با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه زنان حاشيه نشين شهر كرمانشاه در سال 1400 كه به مراكز مشاوره و مراجع قضايي جهت پيگيري خشونت خانگي تشكيل پرونده داده‌اند، بودند؛ كه به روش نمونه گيري در دسترس 150 نفر از آن‌ها به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه خشونت خانگي عليه زنان، پرسشنامه محقق ساخته آسيب پذيري اجتماعي، پرسشنامه افسردگي، اضطراب و استرس و پرسشنامه افسردگي بك جمع آوري شده است. به‌منظور تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها نرم‌افزارهاي SPSS نسخۀ 25 و Amos نسخۀ 23 و روش مدل‌سازي معادلات ساختاري در سطح‌معنادري 05/0 استفاده‌شد.يافته ها: يافته ها نشان داد كه خشونت خانگي عليه زنان بر آسيب پذيري اجتماعي، مشكلات روانشناختي و افسردگي زنان حاشيه نشين تاثير معناداري دارد(05/0 P). شاخص‌هاي نكويي‌برازش محاسبه شده بين متغيرهاي پژوهش نشان داد، مدل مفهومي پژوهش از برازش مطلوبي برخوردار باشد. (918/0=AGFI، 031/0=RMSEA).نتيجه گيري: بين سابقه بيماري روانشناختي و جسماني زنان با سابقه خشونت خانگي ارتباط ديده شد. زناني كه سابقه خشونت خانگي داشتند، از سلامت جسمي و رواني كمتر نسبت به زنان بدون سابقه خشونت خانگي برخوردار بودند.