تشخيص و بررسي روند تغييرات خط ساحلي رودخانه با استفاده از داده هاي دورسنجي

رودخانه ها سيستم‌هايي بسيار پويا و فعال هستند، تغيير و تحول در آن‌ها به دليل برخورد دو محيط ديناميك خشكي و آبي، نسبتا سريع رخ مي‌دهد. داده‌هاي سنجش از دور و تصاوير ماهواره‌اي در دوره‌هاي مختلف به عنوان يكي از منابع معتبر و نسبتا دقيق براي بررسي و تفسير تغييرات خطوط ساحلي محسوب مي‌شود. اين تحقيق به بررسي قابليت‌هاي تصاوير ماهواره‌اي IKONOS و Sentinel-2A در استخراج عارضه رودخانه جهت شناسايي و بررسي تغييرات خط سواحل رودخانه كارون در دو دوره بين سال‌هاي 2006 تا 2018 پرداخته شده است. ابتدا تصحيحات لازم به روي تصاوير انجام شد، سپس با استفاده از روش حداكثر احتمال عارضه، رودخانه براي سال‌هاي 2006 و 2018 به ترتيب با دقت كلي 93% و 90% با ضرايب كاپاي 93% و89% طبقه بندي انجام شد. در ادامه جهت بررسي تغييرات مرز سواحل رودخانه، مسير رودخانه به 3 بخش شمالي، مياني و جنوبي تقسيم بندي شد و ميزان تغييرات در سواحل شرقي و غربي محاسبه شدند. سپس ميزان تغييرات سواحل رودخانه در هر يك از اين بخش‌ها طي زمان مورد مطالعه بررسي شد، نتايج نشان مي‌دهد بخش شمالي در ساحل شرقي و غربي تغييرات جابه جايي بين 2.8 تا 124.2 متر بوده است كه بيشترين جابه جايي متعلق به ساحل شرقي بوده است. در بخش شمالي پسروي خط ساحل در سواحل شرقي و غربي است. تغييرات مورفولوژي خط كناره رودخانه كارون طي سال هاي 2006 در بخش مياني داراي مقادير حداقل و حداكثر 1.7 تا 198.4 متر بوده است كه بيشترين جابه جايي متعلق به ساحل شرقي و در بخش جنوبي بين كمتر از 1 متر تا 186 متر بوده است كه بيشترين جابه جايي متعلق به ساحل شرقي بوده است.