تحليل پديدار‏شناسي آثار منفي شهرك‏ هاي صنعتي بر تجربه‌ زيسته‌ مردم بومي روستا (مطالعه‌ موردي شهرك صنعتي خيرآباد آراك)

در مطالعات مربوط به ارزيابي‏ آثار صنعتي ‏سازي بر توسعه‌ روستايي، بيشتر، پيامدهاي مثبت اين پديده در‏نظر گرفته شده و به آثار منفي آن بر مردم بومي روستا صريح و همه ‏جانبه پرداخته‏ نشده است. يكي از دلايل اين امر آن است كه نظريه‌ جامعي درباره‌ پيامدهاي منفي صنعتي ‏سازي وجود ندارد؛ هرچند در برخي مطالعات در كنار پيامدهاي مثبت به برخي پيامدهاي منفي نيز اشاره شده است. دليل ديگر آن است كه در مطالعات داخل كشور از رويكردهاي كمي و شاخص ‏هاي از پيش ‏تعيين شده و عيني استفاده شده و امكان بررسي همه‌ ابعاد، به‏ ويژه آثار منفي آن در قالب پرسش‏نامه، وجود نداشته است. اما نظريات و مطالعات مختلف نشان مي‏ دهد كه صنعتي ‏سازي، به ‏خصوص اگر از نوع شهرك ‏هاي صنعتي باشد، مي‏ تواند آثار منفي و جبران ‏ناپذيري بر فضاي روستا بگذارد. بنابراين، براي شناخت و فهم آثار منفي اين پديده از رويكرد كيفي و بررسي روستاي خيرآباد استان مركزي به‏ عنوان مورد مطالعاتي روستاي داراي شهرك صنعتي استفاده شده است. در ميان رويكردهاي كيفي نيز، به ‏دليل آنكه هدفْ كشف و ايجاد دركي عميق ‏تر از پديده‌ صنعتي‏ سازي است كه كنشگران فعال آن را تجربه كرده ‏اند، از روش پديدارشناسي بهره گرفته شده است. نتايج به‏ دست ‏آمده با استفاده از روش پديدارشناسي نشان داده است كه آثار منفي در قالب مضمون‏ هاي كاهش امنيت اجتماعي، گسترش ناموزون چشم ‏اندازهاي شهري در روستا، تغيير و تضعيف فرهنگ بومي روستا، رشد نامتوازن منطقه ‏اي جمعيت، افزايش آلودگي محيط زيست، ناپايداري اقتصادي روستا، فقدان ظرفيت اقتصادي براي زنان، و از بين رفتن ظرفيت‏ هاي گردشگري روستا براي مردم بومي روستا تجربه شده است كه كمتر موردتوجه نظريه ‏پردازان بوده است.