تحليل پيامدهاي همه ‏گيري كرونا بر اقتصاد روستايي

با توجه به اصول جغرافياي اقتصادي، قانون محدوديت‏ها از مهم‏ترين و چشم‏گيرترين قوانين جغرافياي اقتصادي است؛ بدين‏سان كه گاهي محيط فيزيكي محدوديت‏هايي در مكان زيست موجودات زنده فراهم مي‏آورد و زماني نيز بستر مساعدي براي فعاليت‏هاي مختلف انسان و پرورش و توليد محصولات گوناگون تهيه مي‏كند. از جمله‌ اين محدوديت‏ها مي‏توان به بحران‏هاي طبيعي و انساني مانند سيل، زلزله، آتش‏سوزي، خشك‏سالي، طوفان، بيماري‏هاي مسري، جنگ، و تحريم اشاره كرد. در طول تاريخ زندگي جوامع بشري، بيماري‏ها به ‏طرق مختلف بر زندگي فردي و اجتماعي انسان‏ها تأثير داشته‏اند. بُعد اقتصادي زندگي انسان نيز از اين تأثير مستثنا نبوده است و زماني‏ كه اين بيماري‏ ها جنبه‌ همه‏ گيري داشته باشند وسعت بحران ايجادشده نيز بسيار زياد خواهد بود. پژوهش يادشده با هدف بررسي تأثير پاندميك كرونا بر اقتصاد روستايي انجام شده است كه از نظر هدف جزو تحقيقات كاربردي است و بر اساس ماهيت و روش تحقيق توصيفي است. جامعه‌ آماري موردمطالعه همه‌ نقاط روستايي در سطح جهان است كه از بين آن‏ها دو كشور هند و كانادا به‏عنوان نمونه انتخاب شده‏ اند. نتايج حاكي از آن است كه هزينه ‏هاي تحميل‏ شده در اثر اپيدمي كرونا و همچنين كاهش توليد و عرضه در سطح داخلي و خارجي ناشي از آن مي ‏تواند اقتصاد را با تورم‏ هاي بالاتر و رشدهاي اقتصادي پايين ‏تر مواجه كند؛ درواقع، كرونا با تأثير بر زنجيره‌ تأمين، تقاضا، و نقدينگي بر بنگاه ‏ها و با تأثير بر عرضه‌ نيروي كار، مصرف كالاها و خدمات، و به‏ويژه با كاهش درآمد مصرف‏ كنندگان و توليدكنندگان محصولات كشاورزي، گردشگري، و صنايع‏ دستي در كوتاه ‏مدت و بلندمدت بر اقتصاد روستا تأثيرگذار است.