اولويت سنجي مكاني توسعه مراكز خدمات بهداشتي - درماني با استفاده از روش AHP مطالعه موردي: شهر مياندوآب

در پژوهش حاضر با رويكرد «قياسي، توصيفي- تحليلي» تلاش شده‌است تا ضمن ارزيابي وضعيت موجود، بررسي توزيع و پراكندگي مراكز خدمات بهداشتي- درماني مياندوآب، نواحي محروم از اين خدمات در سطح شهر با توجه به ضوابط و استانداردهاي مكان‌يابي و با استفاده از تكنيك تحليل سلسله‌مراتبي (AHP)، اولويت‌هاي مكاني توسعه اين نوع فضاها در سطح نواحي پنج‌گانه شهر مياندوآب تعيين گردد. معيارهاي مكان‌يابي مراكز بهداشتي- درماني در اين پژوهش سازگاري اراضي، نزديكي به مركز مناطق، نزديكي به مراكز آتش‌نشاني، دسترسي به شبكه‌هاي ارتباطي درجه‌يك، فاصله از مراكز و كارگاه‌هاي صنعتي، مجاورت با فضاي سبز، شيب منطقه، تراكم جمعيت تعيين شدند. گزينه‌ها نيز نواحي پنج‌گانه شهر مياندوآب مي‌باشد. نتايج حاصل از اين پژوهش بيانگر اين است كه مكان فعلي اكثر مراكز بهداشتي- درماني در شهر مياندوآب با معيارهاي علمي و ضرورت‌هاي اين نوع كاربري مطابقت ندارد. ضمن اينكه توزيع فضايي اين مراكز به‌گونه‌اي است كه قسمت‌هاي شمالي و جنوبي شهر خارج از محدوده خدمات‌رساني اين مراكز قرارگرفته‌اند. نتيجه مطالعه نشان داد كه ناحيه يك شهر مياندوآب با امتياز 0.385، بيشترين امتياز را به خود اختصاص داده و در اولويت اول توسعه مكاني مراكز خدمات بهداشتي- درماني شهر قرار دارد. نواحي سه، دو و چهار به ترتيب با امتيازهاي 0.278، 0.175 و 0.100 در رتبه‌هاي بعدي قرار دارند. ناحيه پنج كمترين امتياز (0.061) را به خود اختصاص داده و درنتيجه كمترين اولويت مكاني را جهت توسعه مراكز خدمات بهداشتي- درماني شهر دارا مي‌باشد.