نگرشي نو به مفهوم و ابعاد هيدروپليتيك

آب، بنياد پيدايش، ماندگاري و كارايي واحدهاي سياسي- فضايي است. طي چند دهه اخير مؤلفه‌هاي طبيعي و انساني همچون تغييرات اقليمي، رشد جمعيت، گسترش شهرنشيني، رشد و توسعه اقتصادي و... آب را به يكي از جستارهاي مهم ژئوپليتيك بدل ساخته است. در واقع اهميت هيدروپليتيك در مباحث ژئوپليتيك در سده اخير به دليل بحران كم آبي هر روز بيشتر از قبل نمايان مي‌شود. پژوهش حاضر كه ماهيت بنيادي دارد با بهره‌ گيري از روش شناسي توصيفي- تحليلي نگرشي نو به مفهوم و ابعاد هيدروپليتيك دارد. نتايج تحقيق نشان داد كه از نظر مفهومي هيدروپليتيك را مي‌توان به عنوان دانش شناخت، كسب، بهره‌وري و حفظ آب به عنوان منبع جغرافيايي و مسائل مرتبط با آن در مناسبات فروملي، ملي، منطقه اي و جهاني تعريف كرد به بياني ديگر، هيدروپليتيك عبارت است از دانش طراحي و بازبيني استراتژي‌هاي بازيگران جهت دستيابي به منافع و اهداف مبتني بر آب و مسائل مرتبط با آن به عنوان منبع جغرافيايي قدرت است. از سوي ديگر ابعاد مورد بحث در مطالعات هيدروپليتيك در سه بخش آب به عنوان منبع جغرافيايي قدرت، مناسبات مبتني بر آب و استراتژي‌ها مبتني بر آب مورد بحث و مطالعه قرار مي‌گيرد.هيدروپليتيك عبارت است از دانش طراحي و بازبيني استراتژي‌هاي بازيگران جهت دستيابي به منافع و اهداف مبتني بر آب و مسائل مرتبط با آن به عنوان منبع جغرافيايي قدرت است. از سوي ديگر ابعاد مورد بحث در مطالعات هيدروپليتيك در سه بخش آب به عنوان منبع جغرافيايي قدرت، مناسبات مبتني بر آب و استراتژي‌ها مبتني بر آب مورد بحث و مطالعه قرار مي‌گيرد.