بررسي اثر اندازه لقي در اتصال انطباقي بر استحكام خستگي طبق مثلثي

امروزه خودروها به عنوان وسايل نقليه پركاربرد در زندگي روزمره مردم نقش اساسي ايفا مي كنند. بنابراين تضمين عملكرد ايمن قطعات خودرو كه با اتصالات مختلف به يكديگر وصل شده اند و متأثر از تنش هاي نوساني زيادي مي باشند بسيار داراي اهميت است. بنابراين بررسي استحكام خستگي قطعات و اتصالات مختلف خودرو يكي از الزامات تضمين كيفيت و ايمني خودرو مي باشد. از اين‌رو، در پژوهش حاضر استحكام اتصال انطابقي بوش با طبق مثلثي كه سيستم تعليق را به شاسي خودرو اتصال مي دهد با استفاده از آزمون خستگي پلكاني و شبيه سازي المان محدود مورد ارزيابي قرار گرفت. براي اين منظور ابتدا فيكسچر متناسب با ابعاد قطعه و دستگاه آزمون خستگي طراحي و ساخته شد. همچنين شبيه سازي المان محدود اتصال بوش و طبق مثلثي با درنظرگرفتن مقادير انطباق هاي متفاوت انجام شد و بر اساس معيارهاي گربر و گودمن بررسي شد. سپس جهت صحه گذاري نتايج شبيه سازي، آزمون هاي خستگي به روش پلكاني انجام شد. نتايج تجربي نشان داد كه حد دوام براي قطعات با مقادير تداخل 0.22، 0.15 و 0.30 ميلي متر به ترتيب معادل 1.41، 1.17 و 1.17 برابر نيروي اعمالي در خودرو است. همچنين ميانگين ضريب ايمني گربر كه از نتايج شبيه سازي المان محدود محاسبه شد به ترتيب معادل 1.16، 1.12 و 1.07 مي باشد. با توجه به نتايج معيارهاي گودمن و گربر بيشترين ضريب اطمينان براي اتصال با تداخل 0.22 ميلي متر تخمين زده شد كه با نتايج آزمون تجربي نيز منطبق بود. بنابراين مي توان بيان كرد كه با تغييرات ناچيز در مقدار اندازه لقي قطعات در اتصالات، حد دوام خستگي قطعات مي تواند به صورت مؤثري بهبود يابد كه با نتايج مراجع نيز كاملاً مطابقت دارد.