آسيب شناسي ارزشيابي كيفي-توصيفي دوره‌ ابتدايي در دوران بحران كرونا

هدف: بررسي تجارب زيسته معلمان در خصوص چالش ها و آسيب هاي ارزشيابي كيفي-توصيفي دوره ابتدايي در دوره بحران كرونا. روش پژوهش: تحقيق حاضر از نوع كيفي وبه روش پديدار شناسي است.در اين تحقيق با 16 نفراز معلمان زن ومرد شهرستان كرج كه در سال تصيلي 1401-1400در دوره دوم ابتدايي مشغول خدمت بودند به صورت نيمه ساختاريافته مصاحبه شد. انتخاب مشاركت كنندگان به روش هدفمند انجام شد. تحليل داده ها بر اساس راهبرد هفت مرحله اي كلايزي صورت پذيرفت. يافته‌ها: تحليل مصاحبه معلمان منجر به شناسايي سه مضمون كلي: شامل 1- آسيب هاي ارزشيابي كيفي- توصيفي و دلالت هاي متناظر با عناصر برنامه درسي 2- آسيب هاي ارزشيابي كيفي توصيفي ودرك متعارض ذينفعان 3- آسيب هاي ارزشيابي كيفي- توصيفي در ابزار و اجرا شد. نتيجه‌گيري: بررسي تجارب زيسته معلمان در اين تحقيق نشان داد كه در دوره بحران كرونا و آموزش غير حضوري؛ معلمان در عملياتي نمودن اهداف و اصول ارزشيابي كيفي- توصيفي  با چالش هاي متعددي رو به رو شده اند و از مهمترين آن ها مي توان به كاهش كيفيت ارزشيابي از آموخته هاي يادگيرندگان به دليل امكانات محدود در ارائه ي بازخوردها و كاهش سواد دانش آموزان در مهارت هاي اساسي اشاره نمود.