تبيين چيستي و چرايي تربيت هنري اسلامي در بستر نظريه اسلامي تعليم و تربيت هنري (با تكيه بر آراي ابن عربي و ملاصدرا)

هدف : هدف اين مطالعه ،  طراحي شاكله نظريه تربيتي متلائم و متناسب با فرهنگ بومي جامعه  با تمركز بر تبيين مباني ، چيستي و چرايي تربيت هنري با تاكيد بر آراي ابن عربي و ملاصدرا است . حال، با عنايت به اينكه علم اسلامي، مباني خود را از آموزه هاي اسلامي اتخاذ مي كند؛ بايد ديد كه قرآن كريم (به مثابه متقن ترين منبع اسلامي) در راستاي تدوين مباني نظريه چگونه زايا است؛كه به جهت اتخاذ رويكرد گزيده گويي در قرآن، مي بايست به سراغ علومي رفت كه در راستاي تبيين مباني مذكور قدم برداشته اند؛ كه اين علوم، دو علم عرفان و فلسفه اسلامي است. روش: روش اين پژوهش كيفي از نوع  نظري است كه به تناسب بحث، از روشهاي توصيفي ـ تحليلي  (تحليل محتوا)، استنتاجي و تلفيقي  استفاده  شده است . يافته ها:يافته هاي حاصله در بعد چيستي تعليم و تربيت هنري حاكي از اين  است كه نظريه  اسلامي تعليم و تربيت هنري متشكل از سه رويكرد مجزا مي باشد كه هر رويكردي نسخه بديلي براي نظام تعليم و تربيت كشور دارد. اين سه رويكرد عبارتند از: رويكرد اول:  تربيت هنري از رهگذر برنامه درسي هنر تحقق مي بابد؛ رويكرد دوم از رهگذر قلمداد كردن تربيت هنري به منزله رويكرد حاكم بر تمام ابعاد برنامه درسي تحقق مي يابد؛ و رويكرد سوم كه سراسر حيات آدمي را در بر مي گيرد، از رهگذر زيست و سلوك هنري آدمي به سوي خداگونگي تحقق مي يابد كه اين رويكرد تبيين كننده  چرايي و ضرورت طرح و تبيين تربيت هنري اسلامي، به ويژه  اصل وجودي ساحت و كاركرد تربيت هنري در بستر اسلامي و متعاقب آن پر كردن اين خلأ از منظر دلالتهاي منتج از اين كاركرد مي باشد.  نتيجه گيري : نظريه تربيت  هنري در نظام تعليم و تربيت رسمي مي تواند دست مايه برنامه درسي در ساير حوزه ها قرار گيرد .