دانشجويان رشته‌هاي علوم‌پزشكي از چه سبك‌هايي براي يادگيري استفاده مي‌كنند؟ مرور نظامند و متاآناليز

زمينه و هدف: با توجه به پژوهش‌هاي متعدد در رابطه با سبك‌هاي يادگيري و همچنين تفاوت اين سبك‌ها در دانشجويان، اين مطالعه به‌منظورتعيين وضعيت سبك‌هاي يادگيري در رشته‌هاي علوم پزشكي در ايران، مورد بررسي قرار گرفت. روش بررسي: اين مطالعه به صورت مرور سيستماتيك و متاآناليز انجام شد. جستجوي مقالات در اين مطالعه از دوم مهر 1401 تا 23 مهر 1401 در پايگاه‌هاي داده: proquest, PubMed, iranmedex, scopus, Sid, Magiran Google Scholar, Eric و مجلات آموزش پزشكي، صورت گرفت. محيط پژوهش ايران، مشهد بوده است. با استفاده از كليد واژه هاي، سبك‌هاي يادگيري، كلب، دانشجويان علوم پزشكي جستجو در پايگاه‌هاي داده مذكور انجام شد. مقالات استخراج شده ابتدا از نظر عنوان پژوهش و سپس چكيده مقاله و در نهايت متن مقاله با استفاده از چك‌ليست پريزما ارزيابي شد. درهريك از مراحل مقالات تكراري ومقالاتي كه معيارهاي ورود را نداشتند، از مطالعه خارج شدند. در پايان 53 مقاله آناليز قرارگرفت. يافته‌ها: نتايج مطالعه نشان داد كه بيشترين استفاده از سبك هاي يادگيري در دانشجويان رشته‌هاي علوم‌پزشكي در ايران، از نوع سبك يادگيري همگرا بود (32% با فاصله اطمينان 95%). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي مطالعه كه بيشترين سبك يادگيري استفاده شده در رشته‌هاي علوم پزشكي در ايران از نوع سبك يادگيري همگراست و با عنايت به خصوصيات افراد همگرا لازم است به‌منظور ارايه آموزش‌هاي موثر و اثربخش در رشته‌هاي علوم پزشكي به سبك‌هاي يادگيري دانشجويان توجه ويژه‌اي شود تا بتوان براساس سبك‌هاي يادگيري، آموزش‌ها را هدايت كرد.