مدل‌سازي قابليت‌اطمينان پهپاد به روش‌ ماركوف

به طور كلي روش‌هاي تحليلي مختلفي براي ارزيابي قابليت اطمينان سيستم‌هاي قابل‌تعمير و غيرقابل‌تعمير و به طور خاص پيش‌بيني وجود دارد. پيش‌بيني قابليت اطمينان يكي از رايج‌ترين شكل‌هاي تحليل قابليت اطمينان است كه براي تخمين و پيش‌بيني نرخ وقوع خرابي، قابليت اطمينان، آمادگي و ميانگين زمان- تا- وقوع خرابي قطعات و سيستم مورد استفاده قرار مي‌گيرد. ماركوف روشي براي مدل‌سازي رفتار اتفاقي سيستم‌هايي است كه به طور پيوسته يا ناپيوسته نسبت به زمان و يا در فضاي حالت در تغيير هستند. اين پيش‌بيني‌ها در ارزيابي امكان‌سنجي طراحي، مقايسه طرح‌هاي جايگزين، شناسايي مناطق وقوع خرابي احتمالي، مصالحات بين عوامل طراحي سيستم و رديابي بهبود قابليت اطمينان كاربرد دارند. در اين مقاله تلاش شد‌ه‌است با استفاده از روش ماركوف و به منظور قابل پيش‌بيني نمودن شاخص‌‌هاي ارزيابي قابليت اطمينان در سيستم هواپيماهاي بدون سرنشين (پهپاد)، مدلي بر مبناي نرخ ثابت خرابي و تعميرات، ارائه گردد؛ همچنين روابط استخراج شده در اين مقاله داراي قابليت تعميم‌دهي به انواع هواپيماهاي بدون سرنشين مي‌باشد.