تحليل گفتمان دولت جمهوري اسلامي ايران و بورس در بازه زماني بين سال‌هاي 1392 تا 1400

بازار سرمايه در هر كشوري يكي از نمادهاي رونق اقتصادي يا ركود آن است. در بازه زماني بين ماه مهر سال 1398 تا مرداد 1399 بازار سرمايه ايران باوجود ركود اقتصادي حاكم بر كشور، رشدي بيش از يك ميليون و پانصد هزار واحد را در شاخص خود تجربه مي‌كند. يكي از علل اين رشد، تشويق دولت‌مردان جمهوري اسلامي ايران و در رأس آن‌ها رئيس‌جمهور به ورود مردم به بورس بود. ورود بي‌سابقه نقدينگي به بورس و حمايت‌هاي دولت، شاخص را دربازه زماني كوتاه به رشدي بي‌سابقه رساند. از اوايل مرداد 1399 بازار سرمايه ايران شروع به ريزش مي‌كند، شاخص از نزديك دو ميليون تا حدود يك ميليون واحد كاهش مي‌يابد. اين ريزش شديد و بي‌سابقه 50 درصدي در كمتر از 10 ماه در حالي است كه دولت‌مردان تقريباً هر روز مردم را به ماندگاري در بازار سرمايه تشويق مي‌كردند و وعده بهبود قريب‌الوقوع اين بازار را مي‌دادند. اين مقاله درصدد آن است تا با استفاده از نظريه برجسته‌سازي و روش تحليل گفتمان پدام صحبت‌هاي رئيس دولت يازدهم و دوازدهم جمهوري اسلامي ايران در رابطه با بورس را در طول 8 سال رياست جمهوري ايشان تحليل كرده و دال‌هاي اساسي گفتمان ايشان را در رابطه با بورس استخراج كند تا به فهمي كامل از گفتمان حاكم بر دولت دراين‌باره برسد. يافته‌هاي پژوهش حاكي از وجود تناقض‌هاي درون گفتماني و تسري اين آشفتگي و تناقض به مردم و ايجاد مشكلات اتفاق افتاده پس‌ازآن براي مردم است.