بررسي تاثير لايه بافر اكسيد دوفلزي ZnGeO بر عملكرد سلول خورشيدي مبتني بر اكسيد مس بكمك شبيه سازي عددي

در اين مقاله تاثير تركيب اكسيد دو فلزي روي ژرمانيوم (Zn1-xGexO) بعنوان لايه بافر در عملكرد و راندمان سلولهاي خورشيدي با لايه جاذب اكسيد مس (Cu2O) بررسي ميشود. پارامترهاي فيزيكي مدل سلول خورشيدي منطبق بر داده هاي تجربي انتخاب و سپس لايه جديد بافر ZnGeO بر اساس پارامترهاي درون يابي شده سطوح انرژي ساختار نوار از تركيبات دوتايي ZnO و GeO2 محاسبه شد تا امكان مطالعه عملكرد سلول خورشيدي در كل تركيب ژرمانيوم را فراهم كند. ابتدا دقت مدل اوليه سلول خورشيدي با مقايسه مشخصات الكتريكي آن با مقادير تجربي راستي آزمايي گرديد. سپس ويژگيهاي مدل اوليه با افزودن لايه بافر تحليل و مشخصه يابي شد. با بررسي بازدهي سلول در بازه تغييرات x بافر (%35 تا %75 ژرمانيوم)، حداقل بازده5.31% در 0.35و حداكثر 7.02% در 0.65 x = بدست آمد. با تركيب بافر Zn0.35Ge0.65O جريان اتصال كوتاه سلول 11.15 ميلي آمپر و ولتاژ مدارباز آن 1.08 ولت محاسبه گرديد.