ارزيابي شاخص‌هاي اكوكارديوگرافيك پيشرفته بطن راست در بيماران مبتلا به افزايش فشارخون ريوي

سابقه و هدف: پرفشاري ريوي، افزايش فشارخون شريان ريوي است كه به اختلال عملكرد بطن راست منجر مي‌شود. هدف اين مطالعه مقايسه شاخص‌هاي اكوكارديوگرافي در بررسي نارسايي بطن راست در بيماران مبتلا به افزايش فشارخون ريوي بود. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه توصيفي ـ مقطعي اطلاعات مربوط به 100 بيمار مبتلا به پرفشاري خون ريوي مراجعه‌كننده به بيمارستان قلب فرشچيان همدان در فاصله سال‌هاي 1396 تا 98 جمع‌آوري شد  (كه با استفاده از اكوكارديوگرافـي بـا تصاويـر دوبعـدي و tissue Doppler تشخيص داده شده بودند). بيماران بر اساس ميزان فشارخون شريان ريوي به سه گروه تقسيم شدند و شاخص‌هاي PASP، PVR، Tei Index، FAC، IVA، TAPSE و DTI S Velocity براي هريك از آنان محاسبه شد. يافته‌ها: ميانگين سن بيماران 16.62 ± 52.95 سال بود و 0.46 درصد مشكلات ريوي داشتند. شاخص‌هاي PASP، PVR و Tei Index با يكديگر همبستگي مثبت و معني‌دار و متغيرهاي FAC، IVA، TAPSE و DTI S Velocity با يكديگر همبستگي مثبت و معني‌داري داشتند.  اما شاخص‌هاي گروه اول و دوم با يكديگر همبستگي منفي و معني‌داري داشتند. نتايج نشان داد اختلاف ميانگين تمام شاخص‌ها در بين گروه‌هاي مختلف پرفشاري ريوي معني‌دار بود. بر اساس تحليل رگرسيون متغير PVR از عوامل مؤثر در پرفشاري ريوي بود و IVA و Tei Index همخواني بيشتري با پرفشاري خون ريوي از نظر مقادير غيرطبيعي داشتند. نتيجه‌گيري: PVR، IVA و Tei Index متغيرهاي مؤثر براي بررسي عملكرد بطن راست بودند. پيشنهاد مي‌شود به اين متغيرها بيشتر توجه شود.