بررسي و مقايسۀ ساختار سازه‌اي واكه‌‌هاي زبان فارسي در كودكان 4 تا 7 ساله كاشت حلزون شده و داراي سمعك

سابقه و هدف: يكي از مهم‌ترين ويژگي‌‌هاي فيزيكي واكه‌ها، ساختار سازه‌اي آن‌هاست. كيفيت يك واكه به سازه‌‌هاي آن بستگي دارد. يكي از بارزترين خطاهاي گفتاري افراد آسيب‌ديده شنوايي، خطاهاي واكه‌اي است. هدف اين مطالعه تعيين و مقايسه ساختار سازه‌اي واكه‌هاي زبان فارسي در كودكان آسيب‌ديده شنوايي عميق و كاشت حلزون محدوده سني 4 تا 7 سال بود. مواد و روش‌‌ها: اين پژوهش توصيفي ـ تحليلي به صورت مقطعي روي 21 كودك آسيب‌ديده شنوايي عميق و 17 كودك داراي كاشت حلزون انجام شد. پس از لحاظ كردن معيارهاي ورود و خروج، آزمون توليد واكه‌ها گرفته شد. سازه اول و دوم هر شش واكه به‌طور جداگانه با نرم‌افزار Praat به‌دست آمد و بين دو گروه مقايسه انجام شد. يافته‌ها: بين كودكان كم‌شنوا و كاشت حلزون شده از نظر ميانگين سازه اول و دوم واكه /o/ و ميانگين سازه اول واكه‌‌هاي /i/، /a/ و /e/ تفاوت معني‌داري وجود داشت (P 0/05). ساير سازه‌‌هاي واكه‌‌هاي / æ/ و /u/ در دو گروه تفاوت معني‌داري را نشان نداد (P 0/05). نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از آن است كه سازه اول بيشتر واكه‌‌هاي زبان فارسي كه به ارتفاع زبان مربوط مي‌شود، در دو گروه متفاوت است. به نظر مي‌رسد واكه‌هاي كودكان كاشت حلزون شده در مقايسه با كودكان كم‌شنواي داراي سمعك به طبيعي نزديك‌تر باشد.