بررسي و ارزيابي سواد محيط زيستي ذي نفعان در رابطه با حفظ و احياي جنگل‌هاي افغانستان (مطالعه موردي: استان لغمان)

حفاظت از محيط زيست به معني استفاده بهينه و مناسب از آن است، به نحوي كه بتواند كيفيت خود را از نظر زندگي انساني حفظ نمايد. در اين راستا ارتقاء سواد محيط زيستي بسيار مهم مي‌باشد. توسعه سواد محيط زيستي يك امر ضروري در جامعه است كه در نهايت منجر به افزايش دانش، نگرش مثبت و رفتار مسئولانه در قبال حفاظت از منابع طبيعي مي‌شود. هدف از انجام اين پژوهش بررسي و ارزيابي دانش، نگرش و رفتار محيط زيستي ذينفعان مختلف شامل استادان دانشگاه، دانشجويان و جامعه محلي جنگل‌نشين استان لغمان در افغانستان در رابطه با حفظ و احياي جنگل‌ها و مقايسه آنها با يكديگر مي‌باشد. روش تحقيق اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش انجام كار، پيمايشي ميداني مي‌باشد. در اين تحقيق از آمار توصيفي براي بررسي اطلاعات جمعيت شناختي و از آمار استنباطي براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد كه با استفاده از نرم‌افزار SPSS22 صورت گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه در بين سه گروه هدف مورد مطالعه، جامعه محلي نسبت به دو گروه ديگر يعني دانشجويان و استادان دانشگاه، سطح سواد محيط زيستي پايين‌تري در رابطه با حفظ و نگهداري بوم‌سيستم جنگل دارند. بنابراين به دليل افزايش جمعيت در دهه‌هاي اخير و روند رو به فزوني آن وافزايش استفاده از جنگل‌هاي استان لغمان و در نتيجه تخريب و آلودگي آنها، لازم است كه يك برنامه‌آموزشي جهت ارتقاء و بهبود آگاهي و دانش جنگل‌نشينان تدوين گردد.