امكان‌سنجي ايجاد رژيم امنيت دسته جمعي درمنطقه غرب آسيا (موانع و ظرفيت‌ها)

كشورهاي غرب آسيا بدليل مواجهه با معضلات امنيتي متنوع، نيازمند سازوكار برون رفت از اين وضعيت هستند كه ازجمله آن مي‌توان به تأسيس يك رژيم امنيت دسته جمعي اشاره كرد. در اين پژوهش تلاش بر اين است تا با شناسايي فرصت‌ها و چالش‌هاي فراروي كشورهاي منطقه، به اين سوالها پاسخ دهيم كه رژيم امنيت دسته جمعي چيست و بسترهاي ايجاد يك رژيم امنيت دسته جمعي در اين منطقه وجود دارد؟ متغيرهاي محيطي و عوامل همگرا يا واگرا براي ايجاد چنين رژيمي كدامند؟ براي پاسخ به اين سؤالات، با استفاده از پارادايم تفسيري و بهره گيري از روشهاي محيط شناسي و تحليل مضمون، تلاش شد تا ضمن تحليل داده‌ها، مولفه‌هاي دخيل در مساله پژوهش تعيين شود. از اين رو، هدف اصلي اين پژوهش شناخت عوامل مؤثر، ظرفيت‌ها و توانايي‌هاي كشورهاي منطقه در تأسيس يك رژيم امنيت دسته جمعي است. بر اين مبنا، تحقيق حاضر به لحاظ هدف از نوع توسعه‌اي- كاربردي است. بررسي اسناد و مدارك و تجزيه و تحليل محيط ما را به اين نتيجه رهنمون مي‌سازد كه دستيابي به سازوكار واحد جهت تأمين نيازهاي امنيتي كشورهاي غرب آسيا يكي از اولويت‌هاي مهم منطقه‌اي است و در ايجاد رژيم امنيت دسته جمعي، عوامل واگرا همچون عدم ثبات در سياست خارجي و رقابت ميان كشورهاي منطقه، و عوامل همگرا نقش ايفاء مي‌كنند.