اولويت‌بندي و تحليل عوامل موثر بر ارتقاء كارآيي مراكز تلفن شهري با استفاده از تكنيك ANP/DEA (مطالعه موردي: مخابرات منطقه آذربايجان‌شرقي)

پس از خصوصي‌سازي و پذيرش شركت مخابرات ايران در بورس، اطلاع از وضعيت كارآيي مراكز تلفن شهري براي سهامداران امري اجتناب ناپذير است. پژوهش حاضر در صدد پاسخ‌گويي به اين سوال اساسي است كه چگونه متغيرهاي موثر بر كارآيي مراكز را شناسايي و مراكز ناكارا را به مرز كارايي رساند. بدين منظور با جمع‌آوري نظرات خبرگان در قالب پرسش‌نامه مقايسات زوجي و آناليز داده‌ها به روش فرايند تحليل شبكه‌اي، متغيرهاي مؤثر در كارايي مشخص شده است. داده‌هاي خام از ادارات برنامه‌ريزي، بازرسي و ارزيابي و صورت‌هاي مالي سال 1396، تهيه شده است. در ادامه كارايي مراكز به روش تحليل پوششي داده‌ها در شرايط بازده به مقياس ثابت و متغير محاسبه، رتبه‌بندي و راه‌كارهاي بهبود عملكرد مراكز ناكارا ارائه شده است. مطابق يافته‌ها توان‌مندي كاركنان، رضايت‌مندي كاركنان، رضايت‌مندي مشتركين و مهارت‌هاي مديريتي موثرترين متغيرها در كارآيي هستند. اختلاف تعداد مراكز ناكارا در مقياس ثابت و متغير، يعني ناكارايي مقياس، عدم كاركرد در مقياس بهينه و اتلاف منابع توسط مراكز مي‌باشد. رتبه پايين شهرستان‌ها، لزوم گزينش رؤساي مخابرات شهرستان‌ها مطابق شايستگي‌هاي فردي و تخصصي را ايجاب مي‌كند. همچنين از عوامل مهم ناكارايي مراكز، عدم وجود فضاي رقابتي انگيزشي، قدرت تصميم‌گيري و ريسك‌پذيري و وجود محدوديت‌هاي مختلف سازماني و قانوني مي‌باشد.