اولويت‌بندي و تحليل حساسيت راهبرد‌هاي توسعه‌ صادرات صنعت پلاستيك با استفاده از تكنيك AHP (مورد مطالعه: شركت ملّي صنايع پتروشيمي ايران)

بررسي روند صادرات صنعت پلاستيك كشور بيانگر افت معنادار آن است. شركت ملّي صنايع پتروشيمي ايران بعنوان متولي سياست‌گذاري در امر توليد، پشتيباني‌ها و مانع‌زدايي‌ها، اقدام به عارضه‌يابي و برنامه‌ريزي راهبردي اين حوزه نمود. تصميم‌گيري علمي درخصوص انتخاب راهبردِ مناسبِ توسعه‌ صادرات صنعت پلاستيك و تعيين اولويت نسبي هر كدام در راستاي رفع توأمان و تك‌تكِ چالش‌هاي مبتلابه توسعه‌ صادرات اين صنعت در سالي كه مزين به شعار «توليد، دانش‌بنيان، اشتغال‌آفرين» شده است؛ از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. هدف اين مقاله اولويت‌بندي و تحليل حساسيت عوامل افت و راهبردهاي ارتقاي صادرات صنعت پلاستيك كشور با بهره‌گيري از تكنيك اولويت‌بندي سلسله مراتبي است. تحقيق حاضر كاربردي و توصيفي-پيمايشي از نوع مطالعه موردي است. جامعه آماري شامل مديران اثرگذار صادرات صنعت پلاستيك است كه به طريقه نمونه‌گيري تصادفي تعداد 30 نفر انتخاب شدند. نتايج نشان داد چالش‌هاي «نوسانات قيمت محصول» و «عدم تعامل با خريداران بزرگ خارجي» بترتيب با ضرايب تأثير 0.631 و 0.197، داراي بالاترين تأثير هستند. نتايج آناليز حساسيت گرادياني درخصوص اين دو چالش، حاكي از اثرگذاري مثبت بالاي راهبرد «ايجاد بسترهاي لازم براي سهولت تجارت آزاد (منطقه‌اي-بين‌المللي)» در رفع آنهاست. نتايج آناليز حساسيت كارايي كل چالش‌ها، نشان داد شركت ملّي صنايع پتروشيمي براي رفع توأمان چالش‌هاي پنجگانه حوزه صادرات صنعت پلاستيك، بايستي بيشترين توجه خود را معطوف به «ايجاد بسترهاي لازم براي سهولت تجارت آزاد» (با ضريب تأثير 0.358) نموده و با تلاش در جهت «ساماندهي خوشه‌هاي صادراتي» (با ضريب تأثير 0.277)، «بهره‌برداري كارآمد از فناوري‌ اطلاعات و ارتباطات» (با ضريب تأثير 0.160) را با جديت زيادتري دنبال نمايد.