بررسي رابطه خلاقيت و ويژگي هاي شخصيتي با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي آموزش و پرورش شهرستان رودان

هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه خلاقيت و ويژگي هاي شخصيتي با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي آموزش و پرورش شهرستان رودان در سال تحصيلي 99-1398 بودند كه از 1285 نفر تشكيل شده بودند. نمونه آماري پژوهش با استفاده از روش تصادفي طبقه اي و بر اساس فرمول كوكران تعداد 352 نفر برآورد شد. اين بررسي به روش توصيفي از نوع همبستگي صورت گرفته و جهت جمع آوري داده ها از سه پرسش نامه استاندارد ويژگي هاي شخصيتي (مك كري و كاستا، 1985)، پيشرفت تحصيلي (فام و تيلور، 1999) و خلاقيت (تورنس، 1962) بهره گرفته شد و جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون استفاده گرديد كه نتايج حاصل نشان داد: بين خلاقيت و ويژگي هاي شخصيتي با پيشرف تحصيلي دانش اموزان در سطح كمتر از 0.05 رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. بين مؤلفه هاي خلاقيت (سيالي، بسط، ابتكار و انعطاف پذيري) با پيشرف تحصيلي دانش اموزان در سطح كمتر از 0.05 رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. بين ابعاد ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي، انعطاف پذيري، دل پذير بودن و وجداني بودن با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان در سطح كمتر از 0.05 رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. از طرفي ديگر بين مؤلفه روان رنجوري با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان رابطه منفي و معني داري وجود دارد.