اولويت بندي مولفه هاي بعد روان شناختي توانمندسازي دبيران در مدارس متوسطه پسرانه دولتي شهر تهران در سال تحصيلي 99 - 1398

مقدمه: توانمند سازي يكي از ابزارهاي بسيار ضروري براي مديريت هر سازماني است كه مي تواند درجهت هدايت و تامين منابع انساني به منظور افزايش بهره‌وري و اثربخش بودن مورد استفاده قرار گيرد كه ضرورت اين مهم در ساختار آموزش و پرورش بيشتر احساس مي شود. چرا كه آموزش و پرورش نهادي فراگير، همه گير، پويا و اثرگذار بر كليه رفتارها و هنجارهاي آشكار و نهان همه جانبه ي اخلاقي، سياسي، اقتصادي، ديني، حقوقي، اجتماعي و فرهنگي آحاد مردم جامعه است.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي و اولويت بندي مولفه هاي بعد روان شناختي توانمندسازي دبيران در مدارس متوسطه پسرانه دولتي شهر تهران در سال تحصيلي 99-1398 انجام شد.روش: در اين مقاله با يك رويكرد كاربردي به توضيح ، تبيين و رتبه بندي مولفه هاي بعد روانشناختي توانمندسازي دبيران پرداخته شد. يك سوال اصلي و پنج فرضيه فرعي مطرح گرديد. روش پژوهش توصيفي است. نتيجه گيري: 1- در تمام مولفه هاي بعد روان شناختي توانمندسازي دبيران ميانگين نمونه آماري از ميانگين واقعي بيشتر مي باشد كه وضعيت مناسب را نشان داد .2- اولويت بندي مولفه هاي بعد روان شناختي توانمندسازي دبيران به ترتيب احساس شايستگي با 3.14، احساس موثر بودن با 3.08، احساس خودمختاري با 2.94، احساس اعتماد با 2.93 و احساس معنادار بودن با 2.92 است.3- 25درصد واريانس متغير توسط مولفه احساس اعتماد، 21درصد احساس خودمختار بودن، 19 درصد احساس موثر بودن، 11 درصد احساس معنادار بودن و كمترين درصد مربوط به احساس شايسته بودن با 9 درصد تبيين شد.