بررسي تأثير ابعاد هوش معنوي بر فرسودگي شغلي معلمان متوسطه شهرستان بهبهان

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير ابعاد هوش معنوي بر فرسودگي شغلي معلمان صورت گرفته است.روش پژوهش توصيفي-همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش همه ي معلمان دبيرستان هاي (450=N) شهرستان بهبهان(ايران) بود. حجم نمونه پژوهش (208=n) از طريق جدول مورگان مشخص و به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي از جامعه آماري مورد پژوهش انتخاب شد. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه فرسودگي مسلاچ(2002)، پرسشنامه هوش معنوي سهرابي و ناصري (1388) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل از رگرسيون خطي ساده و چند متغيره استفاده شد. تحليل داده ها نشان داد كه ميزان همبستگي بين متغيّر هوش معنوي و فرسودگي شغلي منفي و معنادار مي باشد (-430.0). و 18 درصد از تغييرات متغيّر فرسودگي شغلي توسط متغيّر هوش معنوي پوشش داده مي شود. همچنين تحليل داده ها نشان داد كه از چهار بعد هوش معنوي،بعد خودآگاهي متعالي با (β= -0/285 ,p 0/05)، بيشترين توان پيش بيني فرسودگي شغلي، پس از آن بعد شكيبايي با(β= -0/186 ,p 0/05)، در رده دوم توان پيش بيني كنندگي قرار دارد و دو بعد بخشش با (β= -0/088 ,p 0/05)، تجارب معنوي با(β= -0/057 ,p 0/05) توان پيش بيني كنندگي فرسودگي شغلي را نداشتند.نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد كه با افزايش هوش معنوي معلمان، فرسودگي شغلي آنها كاهش مي يابد، بنابراين مسئولان آموزش و پرورش جهت كاهش فرسودگي شغلي معلمان لازم است به تقويت هوش معنوي آنها بپردازند.كليد واژه ها: فرسودگي شغلي، هوش معنوي، معلمان،آموزش و پرورش،ايران