واكاوي آراي مفسّران در تفسير فراز قرآني «تُخرج الحيّ من الميّت» و كاربست آن در اميد به رويشهاي انقلاب اسلامي

آراي مفسّران دربارۀ إخراج موجود جاندار از موجود بي‌جان، مختلف است؛ يكي از نظريات، تفسير آيه به ولادت مؤمن از صلب كافر است كه با تقويت آن، استناد به اين آيه در مباحث فلسفۀ نظري تاريخ ممكن مي‌شود. هدف: هدف از نگارش اين مقاله، مطالعۀ تفسيري فراز «تُخرج الحيّ من الميّت» در آيۀ 27 سورۀ آل عمران، به عنوان مستندي براي اميد به رويشهاي انقلاب اسلامي بود. روش: در اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي و استفاده از منابع كتابخانه‌اي، به تفسير اجتهادي و رواييِ كريمۀ مدّ نظر پرداخته شد. يافته‌ها: اگر حيات ايماني، معناي انحصاري حيات در كلمات «حيّ» و «ميّت»، نباشد، قدر متيقّن از معناي جامع حيات به نحو مشترك معنوي است و پديد آوردن افراد مؤمن از نسل افراد كافر، معناي صحيحي از «إخراج» است كه با توجه به استمرار اين فعل الهي، مي‌توان گفت يكي از سنّتهاي مطلق خداوند در فلسفۀ نظري تاريخ، رويش مؤمنان از صلب كفّار است. نتيجه‌گيري: با توجه به مقدمه‌ساز دانستن انقلاب اسلامي ايران نسبت به انقلاب مهدوي و تطبيق ولادت مؤمن از نسل كافر بر رويشهاي انقلاب، كاربست اين تفسير، اميد داشتن به رويشهاي انقلاب اسلامي، با وجود ريزشهاي انقلاب در نسل فوقاني است.