شناسايي و تحليل موضوعي موانع سازگاري سيستم منابع آب با تغيير اقليم (مطالعه موردي: حوضه قرنقو)

از آنجا كه سيستم منابع آب بيشترين تأثيرپذيري را از پديده تغيير اقليم دارد، سازمان‌هايي كه نيازهاي اجتماعي و اكولوژيكي آب را مديريت مي‌كنند، مي‌توانند بيشترين تأثير را در ايجاد سازگاري با اين پديده داشته ‌باشند. ظرفيت سازگاري سيستم منابع آب تحت تأثير عوامل مختلفي قرار دارد. به‌­طوري‌كه ارتقاي كيفيت هر يك از عوامل نشان دهنده افزايش ظرفيت سازگاري كل سيستم منابع آب در مقابل اين تغييرات و به تبع آن نشانگر آسيب پذيري كمتر در مقابل آن است. در مطالعه حاضر موانع سازگاري سيستم منابع آب حوضه قرنقو در برابر تغييرات اقليم از منظر دستگاه هاي اداري مرتبط با مديريت منابع آب شناسايي و روابط علي بين آن­ها مشخص شده است. مطالعه در چارچوب استراتژي تحقيقات كيفي و براساس روش تحليل تماتيك و مصاحبه با نفرات كليدي در سازمان هاي مرتبط با مسأله مديريت آب حوضه قرنقو انجام شده است. روش نمونه گيري در اين مطالعه، روش نمونه‌گيري هدفمند و گلوله برفي است. با انجام 20 مصاحبه اشباع نظري حاصل شد و به منظور اطمينان بيشتر، 2 مصاحبه ديگر نيز انجام شد؛ ولي اطلاعات جديدي به اطلاعات قبل اضافه نشد. نتايج حاصل نشان مي‌دهد موانع سازگاري در حوضه مورد مطالعه در قالب سه تم اصلي: موانع ناشي از خصوصيات بازيگران، خصوصيات ساختاري و خصوصيات محيطي قرار دارد. در نهايت با استفاده از رويكرد پويايي سيستم كيفي، روابط عِلّي بين موانع شناسايي شده و راهكارهايي براي غلبه بر آنها پيشنهاد شده ‌‌است.