بررسي روند بلندمدت تغييرات سطح آب خليج فارس و عوامل مؤثر بر آن بر اساس داده‌هاي چند منبعي

روند تغييرات سطح آب درياها يكي از چالش‌هاي جدي شهرهاي ساحلي در جهان است. اين تغييرات با توجه به شرايط مختلف جغرافيايي و تأثيرپذيري آن از عوامل مختلف، متفاوت است. يكي از مناطق مهم دستخوش تغيير، درياي نيمه محصور خليج فارس است كه سطح ناهنجاري‌هاي آن نسبت به متوسط جهاني بالاتر است. از اين رو، ميزان تأثيرگذاري و همبستگي پارامترهاي دماي سطح دريا، دماي هوا از سطح 2 متري، شوري سطح دريا، سرعت افقي باد در دو جهت شرق و شمال در خليج فارس با استفاده از مجموعه‌اي از داده‌هاي سنجش از دور، هيبريدي (HYCOM) و تجزيه و تحليل بهبود يافته (ERA5) در دوره زماني 2020-1993 بررسي شد. در روند بلند مدت سالانه تغييرات سطح دريا (در خليج فارس) حاكي از افزايش (mm/yr 3/9)، دماي سطح دريا (°C/yr 0/02)، دماي هوا از سطح 2 متري (°C/yr 0/024)، تغييرات شوري (psu/yr 0/03-) و تغييرات سرعت افقي باد (ms-1/yr 0/01-) در جهت شرق و (ms-1/yr 0/01-) در جهت شمال است. همچنين، با توجه به نتايج همبستگي بين اين پارامترها با تغييرات سطح آب دريا در مقياس ماهانه تنها با دماي سطح دريا (p-value برابر با 0/04) R2=0. 6 و در مقياس سالانه با شوري سطح دريا (p-value برابر با 0/03) R2=-0. 4 رابطه معني‌داري مشاهده شد. مقايسه نتايج بدست آمده در دو مقياس زماني ماهانه و بين سالانه نشان مي‌دهد، تغييرات سطح آب دريا در خليج فارس الگوهاي يكساني ندارند. بلكه اين تغييرات در شرايط زماني مختلف از پارامترهاي مختلف تأثير مي‌پذيرند.