افزودن منيزيم، نئوستيگمين و فنتانيل به روپي‌واكائين بر خصوصيات بلوك حسي و حركتي در اعمال جراحي اندام تحتاني تحت بي‌حسي نخاعي

مقدمه: بي‌حسي منطقه‌اي، روشي رايج در بيهوشي با كاهش مداخله در عملكرد ارگان‌هاي حياتي، جايگزين مطلوبي براي بيهوشي عمومي بوده و كارآيي جراحي را افزايش مي‌دهد. مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي اثر افزودن منيزيم، نئوستيگمين و فنتانيل به روپي‌واكائين در حضور دارونما، بر خصوصيات بلوك حسي- حركتي در اعمال جراحي اندام تحتاني تحت بي‌حسي نخاعي انجام شد.روش‌ها: اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني سه‌سوكور بر روي ۱۰۰ بيمار با جراحي اندام تحتاني در بيمارستان كاشاني اصفهان طي سال‌هاي 1400-1399 صورت گرفت. بيماران در تقسيم تصادفي به چهار گروه 25 نفري؛ گروه اول: روپي‌واكايين با فتنانيل، گروه دوم: روپي‌‌واكايين با منيزيم‌ سولفات، گروه سوم: روپي‌واكايين با نئوستيگمين و گروه چهارم: روپي‌واكايين با محلول قندي 5 درصد؛ از فاصله‌ي بين L3-L4 به فضاي مايع مغزي- نخاعي تزريق شد. فاصله‌ي تزريق تا بلوك حسي و حركتي، مدت زمان بلوك حسي و حركتي و حداكثر سطح بي‌‌حسي براي تمامي گروه‌ها ثبت شد. زمان شروع درد، شدت درد بيماران در ريكاوري و بروز عوارض (نظير تهوع، استفراغ، و افت فشارخون و غيره) مورد ارزيابي و تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: بين گروه‌هاي مطالعه، اختلاف معني‌داري از نظر ميانگين فاصله‌ي تزريق تا بلوك حركتي، مدت تزريق تا بازگشت حسي- حركتي، مدت بلوك حسي، حداكثر سطح بيهوشي و توزيع فراواني بروز تهوع، استفراغ و افت فشارخون وجود نداشت. كم‌ترين فاصله‌ي زماني بين تزريق دارو تا بلوك حسي در گروه روپي‌واكائين به همراه فنتانيل، رخ داد. در عين حال، كم‌ترين مدت اقامت در ريكاوري در گروه دارونما به همراه روپي‌واكائين، مشاهده گرديد. كم‌ترين شدت درد در گروه فنتانيل و نئوستيگمين در دقيقه‌ي 30 تا 60 ريكاوري نسبت به سه گروه ديگر به طور معني‌داري، ثبت شد.نتيجه‌گيري: فنتانيل، منيزيم سولفات و نئوستيگمين، در كنار روپي‌واكايين، موجب بهبود شروع اثر بي‌حسي منطقه‌اي، بي‌دردي مناسب‌تر و البته افزايش مدت اقامت در ريكاوري با كاهش مصرف مسكن در مقايسه با دارونما شد. با توجه به نتايج به دست آمده، تركيب «روپي‌واكايين به همراه فنتانيل» مي‌تواند در ايجاد بلوك حسي و كنترل درد، عملكرد بهتري داشته باشد.