بررسي توانايي كنترل كنندگي قارچ Trichoderma harzianum BI به تنهايي و در تركيب با سه تركيب شيميايي تيامين، ريبوفلاوين و هگزانوئيك اسيد عليه نماتد ريشه گرهي گوجه فرنگي

از مهمترين مسايل پيش روي كشاورزي مدرن، كنترل بيمارگرهاي خاكزاد گياهي به ويژه نماتدهاي ريشه گرهي مي‌باشد. اين نماتدهاي انگل اجباري، سالانه خسارت قابل توجهي را به محصولات كشاورزي در سرتاسر جهان وارد مي‌كنند. روش‌هاي مرسوم در كنترل ساير بيمارگرها مانند كنترل شيميايي، تناوب زراعي، استفاده از ارقام مقاوم با توجه به دامنه وسيع ميزباني، توانايي بقا طولاني مدت در خاك و بقاياي گياهي حتي در عدم حضور ميزبان و همچنين گذراندن بيشتر مراحل زندگي درون بافت گياه، در كنترل اين بيمارگر كارايي چنداني ندارد. القاي مقاومت در ميزبان در برابر اين بيمارگر با كاربرد تركيبات شيميايي و ميكروارگانيسم‌هاي مفيد با توجه به نداشتن مضرات استفاده از آفت‌كش‌ها يكي از روش‌هايي است كه به تازگي در جهت مديريت اين بيمارگر مورد توجه فراوان قرار گرفته است. در اين پژوهش تاثير استفاده از جدايه BI قارچ Trichoderma harzianum به تنهايي و همچنين به همراه هگزانوئيك اسيد، تيامين و ريبوفلاوين بر ميزان فعاليت آنزيمي، محتوي فنل كل ريشه و همچنين كاهش شاخص‌هاي بيماري‌زايي نماتد در گياه گوجه فرنگي مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج به دست آمده، تيمار قارچ تريكودرما به همراه هگزانوئيك اسيد بيشترين تاثير را بر افزايش فعاليت آنزيم‌هاي دفاعي مانند پراكسيداز، پلي فنل اكسيداز، پلي فنيل آلانين آمونيالياز و كاتالاز و همچنين كاهش شاخص‌هاي بيماري‌زايي نماتد نشان داد. نتايج اين بررسي نشان دهنده پتانسيل بالاي استفاده از اين تركيبات شيميايي و همچنين قارچ تريكودرما در جهت مديريت تلفيقي اين بيمارگر در برنامه‌هاي كشاورزي پايدار مي‌باشد.