تاثير كودهاي ريز‌مغذي بر فعاليت آنزيم‌‌هاي گوارشي Hippodamia variegata (Goeze) در تغذيه از Myzus persicae (Sulzer)

شته سبز هلو، Myzus persicae (Sulzer) يكي از آفات مهم فلفل دلمه Capsicum annuum L. مي باشد. كفشدوزك Hippodamia variegata (Goeze) شكارگر عمومي مهم گونه هاي مختلف شته، از جمله M. persicae در مراحل لاروي و حشره كامل مي باشد. در مطالعه حاضر، تأثير بر هم كنش غذايي بين گياه- گياه خوار- دشمن طبيعي تحت تأثير محلول پاشي ريز مغذي آهن، روي، مس و منگنز در فلفل دلمه بر فعاليت آنزيم ‌هاي گوارشي لاروهاي بالغ سن سوم و چهارم H. variegata  تغذيه شده از M. persicae مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش‌ در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در هر تيمار انجام شد. فعاليت آنزيم هاي گوارشي از جمله پروتئاز كل، آلفا آميلاز و پروتئاز هاي اختصاصي بر اساس پروتكل هاي استاندارد اندازه گيري شد. فعاليت پروتئاز كل و تريپسين لاروهاي سن سوم H. variegata پرورش يافته در تيمارهاي منگنز (0.583 و 19.296 واحد بر ميلي گرم پروتئين) و آهن (0.574 و 18.426 واحد بر ميلي گرم پروتئين) نسبت به ساير تيمارها بيشتر بود. براساس نتايج، بيشترين و كمترين ميزان فعاليت آنزيم هاي كيمو تريپسين، آمينو پپتيداز و كربوكسي پپتيداز لاروهاي سن سوم H. variegata به ترتيب در تيمارهاي منگنز (15.518، 8.950 و 7.536 واحد بر ميلي گرم پروتئين) و شاهد (7.353، 2.139 و 2.665 واحد بر ميلي گرم پروتئين) مشاهده شد. بيشترين (18.952) و كمترين (9.139 واحد بر ميلي گرم پروتئين) فعاليت الاستاز لاروهاي سن سوم شكارگر به ترتيب در تيمارهاي آهن و شاهد ثبت شد. فعاليت بالاتر آلفا آميلاز لاروهاي سن سوم H. variegata در تيمار آهن (25.20 واحد برميلي گرم بر پروتئين) ثبت شد. فعاليت پروتئاز كل و كيمو تريپسين لاروهاي سن چهارم H. variegata در تيمار آهن (0.183 و 10.396 واحد بر ميلي گرم پروتئين) در مقايسه با شاهد (0.036 و 6.763 واحد بر ميلي گرم پروتئين) و ريز مغذي مس (0.059 و 6.655 واحد بر ميلي گرم پروتئين) به طور معني داري افزايش يافت. بيشترين فعاليت تريپسين، الاستاز و آمينو پپتيداز لاروهاي سن چهارم شكارگر در تيمارهاي آهن (6.893، 2.486، 2.317)، روي (6.543، 2.251، 1.827) و منگنز (5.631، 1.957، 2.055 واحد بر ميلي گرم پروتئين) در مقايسه با شاهد ثبت شد. فعاليت كربوكسي پپتيداز لاروهاي سن چهارم H. variegata در تمامي تيمارهاي ريزمغذي نسبت به شاهد بيشتر بود. همچنين بيشترين و كمترين فعاليت آلفا آميلاز لاروهاي سن چهارم H. variegata به ترتيب در تغذيه از ريز مغذي‌هاي مس (17.64)، آهن (15.04 واحد بر ميلي‌گرم پروتئين) و شاهد (9.160 واحد بر ميلي‌گرم پروتئين) مشاهده شد. بنابراين استفاده از كودهاي ريزمغذي با بهبود كيفيت گياهان ميزبان همراه با بكارگيري عوامل كنترل بيولوژيك مثل كفشدوزك H. variegata مي تواند در برنامه هاي مديريت آفات مورد استفاده قرار گيرد.