تحليل فضايي ـ كالبدي شاخص‌هاي رشد هوشمند شهري در مناطق چهارگانه (23 محله) ياسوج براساس مدل‌هاي تصميم‌گيري چند معياره

رشد فزاينده جمعيت شهري و مهاجرت به آن باعث تغييرات بالايي در ساختارهاي فضايي شهرها شده، جهت كنترل و بهبود اين وضعيت، الگوهايي از جمله رشد هوشمند ارائه شده است. اين الگو بر افزايش تراكم شهري، اختلاط كاربري ها و كاهش استفاده از اتومبيل تأكيد دارد. پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي و بهره گيري از 63 شاخص از جنبه هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي، كالبدي، زيست محيطي و دسترسي، به بررسي وضعيت نواحي چهارگانه شهري ياسوج به لحاظ شاخص هاي رشد هوشمند شهري پرداخته است. در اين راستا از مدل تاپسيس جهت رتبه بندي و از مدل تحليل خوشه اي جهت سطح بندي محلات استفاده شده است. نتايج حاصل بيانگر اين بود؛ تنها ناحيه يك در شهر ياسوج از شاخص هاي رشد هوشمند شهري برخوردار بوده و ساير نواحي واقع در شهر ياسوج (نواحي 2 تا 4) ازاين شاخص ها بي بهره هستند. به طوري كه بر اساس مدل تاپسيس نواحي 3 و 4 نيمه برخـوردار و ناحيه 2 محروم مي باشند. همچنين، نتايج حاصله در بررسي محلات 23گانه شهر ياسوج براساس شاخص هاي تلفيقي رشد هوشمند حاكي از آن است كه محله 17 كاملاً برخوردار، محله 3 برخوردار، محله 22 نيمه برخوردار و ساير محلات محروم مي باشند. نتايج نهايي تحليل رگرسيوني نشان داد، شاخص هاي زيست محيطي و كالبدي (كاربري اراضي) در سطح 95 درصد اطمينان با متغير وابسته (شاخص هاي تلفيق رشد هوشمند شهري محلات شهر ياسوج) داراي ارتباط معني داري هستند. براساس نتايج بدست آمده درزمينه محلات با استفاده از شاخص تلفيق، توجه به الگوي رشد هوشمند شهري ضروري مي باشد.