شناسايي الگوهاي نيازمندي هاي اجتماعي- فرهنگي حس‌ مكان با تأكيد بر تأثير فناوري ‌ديجيتالي در ارتقاء كيفيت‌ معماري‌ شهري (نمونه موردي: مشهد)

پژوهش حاضر با هدف شناسايي الگوهاي نيازمندي هاي اجتماعي-فرهنگي حس ‌مكان با تأكيد بر تأثير فناوري‌ ديجيتالي در ارتقاء كيفيت معماري ‌شهري، درمنطقه يك مشهد انجام شد. پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظرماهيت، توصيفي تحليلي است وجامعه آماري آن شهروندان منطقه يك مي باشند. حجم نمونه با استفاده ازمحاسبات لازم در نرم افزارR، 2000 نمونه تعيين واز روش نمونه گيري خوشه اي استفاده شد. براي ارائه الگويي از عوامل و زيرعاملهاي مؤثر بر ارتقاء كيفيت معماري شهري از روش تحليل عاملي تاييدي و براي دستيابي به الگوهاي شرطي كه به تشخيص ارتباطات ميان شاخص هاي مربوط به ارتقاء كيفيت معماري شهري با عواملي چون متغير گروه بندي مربوط به نواحي، ويژگيهاي فردي (نوع شخصيت وخودكارآمدي) و نوع مالكيت مي پردازد ازالگوريتم داده كاوي Apriori استفاده گرديد. نتايج نشان داد بجز شاخص هاي آماري نشانه‌ها و راحتي، كه از نظر وجود واجرا شدن در محلات درحد ‌متوسط هستند، ساير شاخص ها تفاوت معناداري با مقدارمتوسط دارند و از ديدگاه پاسخ‌ دهند‌گان هريك ازشاخص‌هاي 6گانۀ انسجام و همبستگي اجتماعي، تحرك‌ و پويايي، حس‌تعلق، خوانايي، هويت‌ و اصالت و نظم‌ و سيماي‌ مطلوب در محلات مختلف كمتر از حد ميانه اتفاق مي‌افتد. همچنين در اكثر محلات، قوانين و الگوها حاصل از داده‌كاوي، وضعيت هاي مختلف پي‌آمد درمورد وضعيت موجود هركدام ازشاخص‌هاي 6گانه، مقداري كمتر ازحد متوسط را دارا ‌است. در اين پژوهش از فرم‌هاي آنلاين تعاملي (توزيع وتكميل الكترونيكي پرسشنامه) وابزارهاي تحليلي بر بستر ابر استفاده شد و با استفاده ازيادگيري ماشين و الگوريتم داده كاوي، روابط معنادار والگوهاي پنهان كشف گرديد. اين امر نشان داد فناوري هاي ديجيتالي مي‌تواند در كمترين زمان و با بالاترين دقت به جمع آوري و تحليل داده پرداخته و با شناسايي خودكار و به هنگام الگوهاي مؤثر به روشن شدن پيچيدگي ها وقوانين مستتر كمك كرده و با مشاركت وانعكاس عميق‌ترين خواسته‌هاي ساكنان، امكان تحليل دقيقتر مشكلات و بدنبال آن راه حل هاي سريعتر و صحيحتر را فراهم نمايد. فناوري هاي ‌ديجيتالي ازطريق انتظام داده‌هاي شهري و نيز در گام بعدي تركيب ونمايش الگوها مي‌تواند به نحو شايسته‌اي معماري شهري را پوشش‌ دهد و با ارائه الگوهاي دقيقتر در پيوند با الگوهاي مؤثر ديگر در كيفيت معماري شهري، يك كل منسجم و معنادار شكل گيرد.