تحليل شاخص‌هاي عدالت اجتماعي و دسترسي به خدمات شهري (مطالعه موردي:منطقه يك، شهر كرمانشاه)

انجام مطالعات شهري با ديدگاه عدالت اجتماعي در سال هاي اخير به عنوان يكي از رويكردهاي مهم شناخته شده است. در اين رويكرد به شاخص هاي مختلفي پرداخته مي شود كه ميزان دسترسي به خدمات شهري يكي از مهم ترين شاخص ها در بررسي عدالت اجتماعي است. برنامه ريزي خدمات شهري بدون توجه به عدالت اجتماعي به معناي برابري همه ي جامعه و تخصيص عادلانه ي خدمات شهري براي همگان موفق نخواهد بود و در واقع بي عدالتي نابرابري اي است كه به سود همگان نباشد. در همين راستا؛ هدف پژوهش حاضر تحليل شاخص هاي عدالت اجتماعي و دسترسي به امكانات و خدمات شهري در منطقه 1 شهر كرمانشاه است.  دليل اهميت اين موضوع بي عدالتي خدمات شهري در مناطق شهري شهر كرمانشاه بخصوص منطقه 1 شهر كرمانشاه با توجه به امكانات و خدمات است. از نظر هدف گذاري كاربردي و از نظر روش شناسي توصيفي- تحليلي است. در اين پژوهش با توجه به مشخص نبودن جامعه آماري از نظرات42 نفر از متخصصان،  اساتيد دانشگاه ها و مراكز پژوهشي در دسترس استفاده شده است. همچنين براي پايايي پرسشنامه از طريق محاسبه ي ضريب آلفاي كرونباخ و از تحليل عاملي مرتبه اول و دوم جهت بررسي روايي پرسشنامه و براي آزمون فرضيه از تكنيك مدل يابي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم افزار LISREL8.80 بهره گرفته شده است. نتايج به دست آمده از تحليل مسير نشان داد  كه سه شاخص تفاوت (0/93)،  آزادي (0/84) و فرصت برابر (0/78) بيشترين ضريب را بين معيارها به خود اختصاص داده اند و بيشترين تأثير را در تحقق عدالت اجتماعي و توزيع عادلانه خدمات شهري داشته اند. به طوركلي متغير مستقل عدالت اجتماعي با ضريب مسير 0/78 تأثير مستقيم قابل ملاحظه اي در عملي شدن توزيع عادلانه خدمات شهري دارد. همچنين در حالت اجراي مدل در مرتبه دوم،  معيارهاي فرصت برابر، آزادي و تفاوت به ترتيب با ضرايب 0/89، 0/88 و 0/80 بيشترين تاثير مستقيم را در توزيع عادلانه خدمات شهري دارند. نتايج كلي نشان مي دهد شاخص هاي عدالت اجتماعي در توزيع مناسب خدمات شهري تاثير مثبت و معناداري داري در منطقه يك شهر كرمانشاه دارد.