همزماني قيمت سهام بر پايه عدم قطعيت در سياست‌هاي پولي

هدف از انجام اين تحقيق بررسي ‏نقش عدم قطعيت در سياست‏هاي پولي بر همزماني قيمت سهام شركت‏ها بوده است. جامعه آماري تحقيق را كليه شركت‏هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‏هاي 1390 تا 1399 تشكيل مي‏دهند كه تعداد 118 شركت به عنوان نمونه آماري تحقيق مورد مطالعه قرار گرفته‏اند. داده‏هاي تحقيق با استفاده از مدل‏هاي رگرسيوني به روش داده‏هاي تركيبي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. به منظور سنجش عدم اطمينان در سياست‏هاي پولي از دو روش مبتني بر آنتروپي مقادير نرخ ارز و همچنين برازش مدل واريانس ناهمسان گارچ استفاده شد. يافته‏هاي مدل‏هاي رگرسيوني تحقيق نشان داد كه افزايش عدم اطمينان در سياست‏هاي پولي هر دوره تحت هر دو معيار آنتروپي و مدل گارچ تأثير معكوس بر همزماني قيمت سهام شركت‏ها در دوره آتي دارد. بنابراين ميزان همزماني قيمت سهام در هر دوره با اتكا به عدم اطمينان سياست‏هاي پولي دوره گذشته و نسبت‏هاي مالي شركت قابل پيش‏بيني است. همچنين نتايج نشان داد كه راهبردهاي مديران در راستاي كاهش نسبت بدهي، افزايش نگهداشت وجه نقد و سرمايه‏گذاري كمتر از حد براي مقابله با نااطميناني ناشي از سياست‏هاي پولي، اثر تعديل‏كننده بر رابطه بين اين عدم اطمينان و همزماني قيمت دارد و موجب تقويت اندازه اثر آن بر همزماني قيمت سهام شركت‏ها در دوره آتي مي‏شود.