ميزان به كارگيري استانداردهاي كنترل عفونت و عوامل موثر بر آن در پرسنل اتاق‌ عمل بيمارستان‌هاي آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي مراغه

مقدمه: عفونت‌هاي بيمارستاني مشكل عمده پزشكي مدرن مي‌باشند كه علل متعددي دارند و منجر به هزينه‌ها و عوارض زيادي مي‌شوند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان بكارگيري اصول استاندارد كنترل عفونت توسط پزشكان و پرسنل اتاق‌هاي عمل بيمارستان‌هاي وابسته به دانشكده علوم پزشكي مراغه و مقايسه آن با استانداردها انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي – تحليلي مي‌باشد كه در سال 1399 در مراغه انجام شد. ابزار مخصوص گردآوري دادا‌ها، پرسشنامه‌هاي محقق ساخته مخصوص هر يك از گروه‌هاي شاغل در واحدهاي اتاق عمل و نيز چك ليست‌ بازبيني محيط و تجهيزات اتاق عمل بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آناليز واريانس يكطرفه (ANOVA)، آزمون t مستقل و همبستگي پيرسون و با نرم افزار SPSS(Ver.25) تجزيه وتحليل شدند.يافته‌ها: به طور كلي در اين پژوهش 5۱ نفر شركت داشتند. 71/1 درصد از شركت كنندگان زن و 28/9 درصد مرد بودند. ميانگين سني افراد 9/04 ± 34/81 سال بود. بين ميزان رعايت استانداردهاي كنترل عفونت و شركت يا عدم شركت در دوره‌هاي بازآموزي كنترل عفونت در بين افراد تيم بيهوشي (p=0/03) و بين افراد تيم جراحي (p=0/04) ارتباط معني‌داري وجود داشت. همچنين بين رشته‌ تحصيلي افراد تيم جراحي و ميزان رعايت استانداردهاي كنترل عفونت ارتباط معني‌داري وجود داشت (p=0/047).  نتيجه‌گيري: در مجموع نتايج اين پژوهش نشان داد عملكرد واحدهاي مورد پژوهش در خصوص رعايت استانداردهاي كنترل عفونت در اتاق عمل در حد مطلوب بود. توصيه مي‌گردد براي تداوم شرايط مطلوب كنوني و نيز بهبود عملكرد، دوره‌هاي بازآموزي كنترل عفونت به ويژه براي پرسنل بيهوشي، در نظر گرفته شود.