بررسي تأثير ترس از كوويد19 بر بهزيستي روانشناختي كاركنان با نقش ميانجي ناامني شغلي و تعديل گر ذهن آگاهي

مقدمه: شيوع جهاني ويروس كوييد 19 و اجراي محدوديت هاي ناشي از آن باعث ترس و اضطراب زيادي در افراد جامعه شده كه اين مسئله اين به‌نوبه‌ خود مشكلات روانشناختي عديده اي در پي داشته است. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير ترس از كوويد19 بر بهزيستي روانشناختي كاركنان با نقش ميانجي ناامني شغلي و تعديلگر ذهن آگاهي در دانشگاه علوم پزشكي لرستان بود.روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- پيمايشي است.جامعه آماري پژوهش تعداد 320 نفر از كاركنان دانشگاه علوم پزشكي استان لرستان بود كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان حجم نمونه‌اي به تعداد 175 نفر به روش تصادفي طبقه‌اي از ميان آن‌ها انتخاب گرديد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه اي كه شامل چهار بخش ترس از كوويد19، بهزيستي روانشناختي، ناامني شغلي و ذهن آگاهي بود، استفاده ‌شده است. پايايي پرسشنامه‌ با استفاده از روش آلفاي كرونباخ و روايي آن با استفاده از روايي همگرا به تاييد رسيد. براي تجزيه‌ و تحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار Spss و PLS استفاده ‌شده است. يافته‌ها: نتايج نشان‌دهنده اين است كه در سطح اطمينان 95 درصد ترس از كوويد19 اثر منفي و معني داري بر بهزيستي روانشناختي كاركنان دارد (0/316- =β ؛P 0/05)؛ بعلاوه ترس از كوويد19 از طريق ناامني شغلي نيز اثر منفي و معني داري بر بهزيستي روانشناختي كاركنان دارد (0/324- =β ؛P 0/05)؛ همچنين ذهن آگاهي در رابطه ترس از كوويد19 و بهزيستي روانشناختي كاركنان نقش تعديلگر دارد (0/069- =β ؛P 0/05). بحث و نتيجه گيري: با توجه به يافته ها مي توان گفت كه ترس از كوويد19 نقش بارزي در كاهش بهزيستي روانشناختي كاركنان از طريق ايجاد ناامني شغلي دارد، در اين ميان مؤلفه ذهن آگاهي نيز در رابطه ترس از كوويد19 و بهزيستي روانشناختي نقش تعديلگر دارد، به عبارتي كاركناني كه از ذهن آگاهي بالاتري برخوردار هستند كمتر دچار كاهش بهزيستي روانشناختي ناشي از ترس از كوويد19 مي شوند، لذا نياز است با تقويت ذهن آگاهي در كاركنان كه يك مؤلفه آموزش پذير نيز مي باشد ترس از كوويد19 را در آنها كاهش داد.