بررسي مقايسه اي سطح توجه به اخلاق كسب و كار در ميان كارآفرينان ايراني در ايران و امارات

زمينه: كارآفريني نقش به‌سزايي در توسعه هر كشور دارد. از كارآفريني به عنوان موتور محرّكه توسعه اقتصادي و تشخيص فرصت ها  و استفاده از منابع ياد مي شود و كارآفرينان كساني هستند كه با تشخيص فرصت ها موفقيت در امور توليدي، تجاري و خدماتي را تضمين مي كنند. اما بايد توجه داشت كه ملاك انجام هر فعاليتي به شيوه اي قابل قبول، رعايت مجموعه اصول اخلاقي است. از اين رو پژوهش حاضر با هدف بررسي مقايسه اي سطح توجه به اخلاق كسب و كار در ميان كارآفرينان ايران و امارات شكل گرفت. روش: پژوهش حاضر توصيفي/ علي مقايسه اي بود. جامعه آماري تحقيق كارآفرينان ايراني در ايران  و امارات بودند. كه از ميان آنها 75 نفر با نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود. داده ها با روش هاي آماري توصيفي و استنباطي (تحليل واريانس يك راهه و آزمون شفه) مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه ميزان توجه به اخلاق كسب و كار در ميان كارآفرينان ايراني در امارات به شكل معناداري بيش از كارآفرينان مقيم ايران است. اما مقايسه ميزان رعايت اخلاق كسب كار در ميان كارآفرينان مقيم شهرستان با تهران تفاوت معناداري نشان نداد.   نتيجه گيري: بي شك ساختارهاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي حاكم، نظام بانكي، نظام آموزشي، خانواده و فرهنگ، ضمانت اجرايي قوانين و بازار رقابتي در ميزان توجه كارآفرينان به اخلاق كسب و كار موثر مي باشد.