طراحي الگوي رهبري ديپلماتيك اخلاقي در سازمانهاي دولتي ايران

زمينه: رهبران داراي مسئوليت هستند، پس نيازمند اخلاق مي باشند. افرادي كه در جايگاهي چون رهبري قرار دارند، مي توانند منشاء بسياري از تغييرات رفتاري شوند؛ و اين امر، زماني بهتر محقق مي شود كه اين رهبران رفتار اخلاقي بالايي نيز داشته باشند. از اين رو پژوهش حاضر با  هدف بررسي ويژگيهاي رهبري اخلاقي و سپس استخراج الگوئي مفهومي از رابطه بين اين ويژگيها شكل گرفت. روش:  تحقيق حاضر اكتشافي، كيفي است . جامعه آماري شامل تعدادي از اساتيد مديريت ايران  در شهر همدان بود. از ميان جامعه مورد نظر 11 نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار مصاحبه نيمه ساختار يافته بود و در نهايت داده ها با روش تحليل تم مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها : پس از انجام فرآيند تحليل تم ابتدا 124 تم فرعي شناسايي شد. با دسته بندي و حذف موارد تكراري 22 تم فرعي شناسايي شد كه در قالب سه گروه عمده از  مؤلفه ها يا ويژگي هاي رهبري اخلاقي تحت عنوان ويژگي هاي رهبر اخلاق مدار و رفتارهاي رهبر اخلاق مدار و نتايج حاصل از به كارگيري رهبري اخلاقي قرار گرفتند. نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه چنانچه مولفه هاي رهبري اخلاقي كه مجموعه اي از ويژگي ها و رفتارهاست تحقق يابد بي شك نتايجه همچون كاهش تعارضات، افزايش رضايت ، تعالي سازماني و شايسته سالاري تحقق خواهد يافت.