اخلاق سازماني ابزاري ، شاخص اثرگذار برتروماي اعتماد

زمينه: امروزه با پيچيده تر شدن سازمانها و ايجاد نگرشهاي جديد نسبت به تاثير عوامل غير قابل رؤيت ولي مؤثر بر اعتماد، موضوعات اخلاق در محيط كار مورد توجه قرار گرفته است. منظور از اين پژوهش بررسي انواع اخلاق سازماني و شناسايي اخلاق سازماني مؤثر بر تروماي اعتماد افراد است. روش : تحقيق از روش آميخته انجام و دربخش كيفي از تحليل تم و جامعه آماري كاركنان رسمي بانكهاي ايران ، نمونه آماري11 نفراز خبرگان بانكي بصورت غير تصادفي و هدفمند با استفاده از پرسشنامه نيمه ساختارمند ، مصاحبه و روش دلفي استفاده شد . بخش كمي از نوع توصيفي و همبستگي ، جامعه آماري كاركنان بانكها ونمونه 384 نفري بصورت تصادفي ساده و براساس جدول مورگان انتخاب شد. ابزار پرسشنامه محقق ساخته ، روش تحليل مسير استفاده شد. يافته ها: طبق مطالعات كتابخانه اي 16شاخص براي سنجش انواع اخلاق سازماني و 10شاخص براي تروماي اعتماد شناسايي شد كه پس از مصاحبه با نخبگان 3 شاخص ديگر به آن  اضافه شد. اخلاق ابزاري با ضريب استاندارد 0/5 اثر مثبت و معنادار بر تروماي اعتماد دارد و ساير انواع اخلاق سازماني اثر منفي و معني داري برتروماي اعتماد دارند. نتيجه گيري : اخلاق سازماني ابزاري ، اثر مستقيم بر ترومازاي اعتماد افراد دارد. سازمانها براي مقابله با اين اثر ترومازا بايد ارزشهاي اصلي اخلاقي را از طريق آموزشهاي منظم ، ارتباطات مؤثر و تقويت محيط حمايتي مانند چارچوبهايي براي تصميم گيري مشترك وگفتگو توسعه دهند.