ارائه الگوي برنامه درسي معنوي مبتني بر اخلاق

زمينه: ارزيابي برنامه‌هاي درسي نشان مي‌دهد كه در نظام‌هاي آموزشي، صرفاً به بعد عقلاني فراگيران توجه مي‌شود و ساير ابعاد وجودي خصوصاً بعد معنوي و اخلاقي مورد غفلت قرار مي‌گيرد. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوي برنامه درسي معنوي مبتني بر اخلاق انجام گرفت.روش: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي، از نظر داده‌ها آميخته اكتشافي، از نظر روش اجرا، داده بنياد و پيمايشي مقطعي است. جامعه آماري مرحله كيفي، خبرگان حوزه آموزش و پرورش هستند كه به روش هدفمند گلوله برفي 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در بخش كمي نيز مديران و سرپرستان آموزش و پرورش بودند كه تعداد 110 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.در بخش كيفي از روش داده بنياد و كدگذاري (باز، محوري و انتخابي) و در بخش كمي از يك پرسشنامه 103ماده‌اي مبتني بر يافته‌هاي بخش كيفي و آزمون تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. يافته: در بخش كيفي، سه بعد آگاهي معنوي، حساسيت اخلاقي و اكتشاف اخلاقي، به عنوان ابعاد زيربنايي شناسايي شدند. در بخش كمي نيز شاخص‌هاي AGFA، GFI، RMSEA و خي‌دو  همگي بيانگر اين هستند كه ابعاد شناسايي شده در يك ساختار متجانس، سازه‌هاي الگوي يك مفهوم تحت عنوان برنامه درسي مبتني بر اخلاق را حمايت مي‌كنند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه در طراحي برنامه درسي  بايد به مواردي از قبيل؛ آگاهي معنوي، حساسيت اخلاقي و اكتشاف اخلاقي به عنوان عوامل كليدي اخلاقي توجه نمود.