پياده‌سازي الگوريتم‌هاي جهت‌يابي به‌صورت پردازش موازي به كمك واحدهاي پردازنده ترسيمي (جي‌پي‌يو) در محيط كودا

جهت ‌يابي علامت صوتي در حوزه‌ هاي مختلفي از قبيل جنگ الكترونيك، سونار و غيره از اهميت بسيار بالايي برخوردار است. روش ‌هاي شكل‌ دهي پرتو مانند اِم‌وي‌دي‌آر و دي‌اِي‌اِس و روش مبتني بر زيرفضاي موزيك، از شناخته‌شده‌ترين روش ‌هاي جهت‌ يابي علامت به‌شمار مي‌آيند. پيچيدگي محاسباتي بالاي روش‌هاي ذكر شده باعث مي‌ شود كه استفاده از اين الگوريتم‌ها در كاربردهايي كه جهت‌يابي زمان حقيقي نياز است، با چالش جدي مواجه شود. از سوي ديگر، يك ويژگي مهم روش‌ هاي فوق، پتانسيل بالاي آن‌ها براي موازي‌ سازي است. هدف اين مقاله، پياده‌ سازي موازي الگوريتم‌ هاي نام برده با به‌كارگيري واحد پردازنده گرافيكي (جي‌پي‌يو) به جاي واحد پردازنده مركزي (سي‌پي‌يو)، به‌منظور افزايش سرعت اجرا و رسيدن به‌حالت زمان حقيقي مي‌ باشد. براي دست يابي به اين هدف، از الگوي برنامه‌نويسي كودا براي پياده ‌سازي الگوريتم روي پردازنده گرافيكي استفاده شده است. به‌منظور بررسي عملكرد پياده‌ سازي موازي، اين الگوريتم‌ ها در نرم‌ افزار مَتلَب نيز به‌صورت سريال پياده‌سازي شدند. نتايج به‌دست‌آمده نشان مي‌دهند كه پياده‌ سازي موازي اين الگوريتم‌ ها مي‌ تواند تا بيش از ده برابر سرعت اجراي برنامه را نسبت به حالت سريال افزايش دهد. صحت عملكرد پياده‌ سازي‌ هاي مختلف، در هر دو محيط مَتلَب و كودا توسط داده ‌هاي شبيه‌ سازي‌شده تاييد گرديد.