نقش سيستم‌هاي اطلاعاتي در مديريت بحران‌هاي نظامي ناشي از جنگ (مطالعه موردي نزاجا)

يكي از ويژگي‌هاي مهم جهان امروز بروز ناپايداري‌ها و تغييرات شديد و گسترده در نظام‌هاي مختلف يك كشور است. در عصر انفجار اطلاعات، با افزايش روزافزون نيازها، انتظارات، اطلاعات و تحولات مختلف زيست – محيطي و فنّاورانه، به‌يك‌باره جوامع بشري دچار نوعي تزلزل، سردرگمي، التهاب و پيچيدگي خاصي شدند كه پيامد آن بروز رويدادها و بحران‌هاي مخاطره انگيز در اين جوامع است كه جز با مديريتي مدبرانه و مبتني بر دانش و حكمت امكان خروج از بن‌بست‌هاي حاصل از اين بحران‌ها وجود ندارد. اين تحقيق ازنظر نوع هدف، كاربردي است و ازنظر نوع داده ازآنجايي‌كه بر پايه گردآوري و تجزيه‌وتحليل اطلاعات استخراجي از جنبه‌هاي مختلف است، توصيفي– تحليلي است. روش گردآوري اطلاعات شامل مطالعات كتابخانه‌اي، استفاده از تكنيك‌هاي مصاحبه و استفاده از پرسشنامه در سطح نمونه‌هاي جامعه آماري موردمطالعه بوده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه سيستم اطلاعاتي در افزايش آمادگي سازمان ها، افزايش قدرت تصميم‌گيري مديران كه منجر به افزايش بهره‌وري مي‌گردد، در بحران هاي ناشي از جنگ مؤثر است. همچنين خدمات پشتيباني و روابط عمومي به‌عنوان درگيرترين بخش سامانه اطلاع‌رساني شناخته مي‌شود كه بالاترين حجم فضاي اطلاعاتي نيز مخصوص اطلاعات عملياتي است. در بحران‌هاي ناشي از جنگ، نياز به يك سامانه اطلاعاتي چندمنظوره جهت افزايش آمادگي مديران و اولويت‌بندي صحيح اقدامات در برخورد با بحران است.