معرفي مؤلفه‌هاي تاثيرگذار بر ارتقاي دانش سايبري سازمان‌هاي امنيتي ج.ا.ايران

پيچيدگي و گستردگي فضاي سايبر و ارتباط حداكثري مأموريت هاي سازمان هاي امنيتي با اين فضا، موجب فاصله گرفتن سازمان‌هاي امنيتي از دانش مطلوب سايبري شده است؛ بنابراين كاستن فاصله موجود نيازمند پرداختن به عوامل مؤثر در ارتقاء دانش سايبري بوده كه پژوهش حاضر در پي شناسايي و كشف اين عوامل مي‌باشد. هدف از اين پژوهش شناسايي و معرفي مؤلفه‌هاي تاثيرگذار بر ارتقاي دانش سايبري سازمان‌هاي امنيتي است. جامعه آماري پژوهش، شامل افرادي از جامعه اطلاعاتي-امنيتي است كه نسبت به دانش سايبري اشرافيت دارند. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، كاربردي بوده كه به روش ميداني نسبت به گرد‌آوري اطلاعات از طريق مصاحبه، پرسشنامه، اسناد كتابخانه‌اي و پايگاه‏هاي اينترنتي اقدام شده است. با روش توصيفي ـ تحليلي نسبت به تجزيه‌وتحليل اطلاعات به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار‌ SPSS به‌اين شكل كه در قسمت آمار توصيفي از آماره‌هايي همچون فراواني، ميانگين، انحراف معيار، چولگي و كشيدگي و در بخش آمار استنباطي از آزمون‌ كاي‌مربع و آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج بيانگر آن‌است كه در ميان سه حوزه «سرمايه انساني»، «ساختار آموزشي» و «فناوري‌هاي آموزشي»، توجه به «سرمايه انساني» تاثيرگذارترين بعد در ارتقاي دانش سايبري شناخته شده و شاخص «احساس نياز افراد» در صدر ساير مؤلفه‌هاي اين حوزه قرار گرفته است؛ در بعد «ساختار آموزشي»، «كاربردي‌ بودن آموزش‌‌ها» در اولويت بالاتري نسبت به ساير موارد است و در حوزه «فناوري‌هاي آموزشي» نيز شاخص «طراحي نرم‌افزارهاي آموزشي در بستر شبكه داخلي» بيشترين تاثير را بر ارتقاي دانش سايبري سازمان‌هاي امنيتي به خود اختصاص داد.