مباني قرآني و روايي مرجع امنيت سياسي در اسلام

هدف پژوهش حاضر بررسي مباني قرآني و روايي مرجع امنيت سياسي در اسلام است. در اين پژوهش با كاربست چارچوب نظري برگرفته از نظريۀ امنيت دولت‎محور و نيز كاربست روش‎هاي سه‌گانه فهم مرجع امنيتي سياسي و با بهره‎گيري از روش اسنادي و استنباطي مباني قرآني و روايي مرجع امنيت سياسي در اسلام تبيين گرديد. نتايج حاكي از آن بود كه گزاره‎هايي از قرآن كريم و روايات اسلامي از يك‌سو به‎ صورت ايجابي بر لزوم تقويت مؤلفه‎هاي مرجع امنيت سياسي (دولت اسلامي با سه مؤلفۀ اسلام، نهادهاي حكومتي، قلمرو سرزميني) در اسلام دلالت دارند و از سوي ديگر به ‎صورت سلبي بر رفع هرگونه تهديد از آن سه مؤلفه تاكيد مي‎كنند. با اين توضيح كه از تهديد تلقي شدن بدعت، ارتداد، تشبّه به كفّار، كتب ضلال (نسبت به ايدئولوژي اسلامي) و سلطه‎پذيري، استبداد، بغي و فتنه (نسبت به نهادهاي حكومتي مردمي) و سلطه‎پذيري، تجاوز دشمن به سرزمين، فروش سلاح به دشمنان (نسبت به سرزمين‎هاي اسلامي) فهميده مي‎شود كه از منظر آيات و روايات، سه مؤلفۀ دولت اسلامي، مرجع امنيت سياسي محسوب مي‎شوند.